Ölüm'ün bana nasıl bir oyun oynadığıni anladım. O , benim kalbimi kıran insanları öldürmemi istiyordu. Bu yüzden adımı İntikam koydu ! Tek sorun , bundan sonra öldüreceğim insanların ölümünu ben hazırlayacaktım.
Hava kapalıydı ve toprak kokusu vardı. Böyle havaları severim. Ben de parmaklarımı şıklatmak yerine yürüyerek gezmeyi tercih ettim. Eskiden fink attığım caddelerde öldükten sonra tekrar gezme fırsatını bir daha nerde bulabilirim ki ? Azrailler de ölüyor mu ? Ölümden sonra hayata inanmıyordum ama su an fikrimin değiştiğine inanıyorum.
Kuzenlerimin evine geldiğimde parmaklarımı şıklatarak odasında buluverdim kendimi. Uyuyordu. Ben de baş ucunda olan komodininin üstüne oturdum. Çok erken gelmiştim ve onu öldürmek için 1 saatim daha vardı. Ona güzel bir işkence yapabilir veya tuzak hazirlayabilirdim. Çunku ondan çok nefret ediyordum. Aklıma birşeyler gelmeye başladı ve gidip çivi , bıçak ve makas buldum. Yatağinin yanina çivileri dizdim ve bıçak ile makasi da belirli yerlere koyduktan sonra ölum nedeni kısmına aklima gelecek en saçma şeyleri yazdım. "Ayağına çiviler tamamen girer , bagirmaya başlar, masasina oturur ve ayağındaki civileri çıkarmaya çalışırken tam eğildiğinde gözune makas girer ve çığlık atmaya başlar . Ayaga kalkar ve kendini yere atar. O sırada bıçak boğazına girer ve odanin duvarlarina kan sıçrar."Buydu senin sonun tatlım. Buraya kadar.
Son 2 dakika kala kuzenim kıpırdanmaya başladı ve uyandı. Ardindan doğruldu ve yataktan disari fırladı . Ondan sonra da olanlar oldu ve ben de büyük bir zevkle olanları izledim. Ondan sonra canını aldım ve kuzenimin ruhu yanındayken ona sadece iki kelime söyledim.
"Canın cehenneme."
Ardından onu olmasi gerektiği yere götürdüm. Ona fazla acı çektiremedim ama umarım orda çekecektir !
Hemen listeyi açtım ve öteki adı gördüğümde şoka girdim. Öteki kişi ve son kişi en yakın arkadaşımdı.
Ama ben onu affettim sanıyordum. Böyle olmamasi gerekiyordu !
