Neymiş efendim kot pantolon ile gidemezmişim. Ne var sanki? Bu yüzden eve gönderip daha şık birşeyler giyinmemi söylemişti. Bir de eğer evde güzel birşey yoksa alabilirim demişti. Kafa göz dalsaydım keşke. Sinirlenmekte haksız mıyım? Ben nasıl giyeceğimi bilmiyordum sanki. Hayır evde bile kötü giyinen bir insan değildim. Gayette şık giydiğimi düşünüyorum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Eve varınca direk Rüzgar'ın odasına gittim. Onada pantolon ve tişört giydirdim. Çantasına eşofman altıda koymuştum. Bebekti sonuçta o kadar saat pantolonla durmak istemeyebilirdi.
"Hazırız biz Gökalp Bey."
"Fazla olmuş. Abartmışsın."
"Siz demediniz mi ' benim için önemli bir yemek şık birşeyler giyin.' diye? Bende şık birşeyler giydim işte." Kafasını yukarı kaldırıp birşey mırıldandı ama duymadım. Kucağımdaki Rüzgar'ı alıp arabaya doğru yürüdü. ... Sıkılmıştım ciddi anlamda. Rüzgar kolyemle oynarken Gökalp Bey elini tutup öptü sonra bıraktı. Rüzgar tam elini yine kolyeme atacakken yine elini tuttu Gökalp Bey.
"Siz Güneş Hanım çocuk gelişimi mi okudunuz?" İsmini hatırlamadığım adama döndüm. Kıyafetlerine gerçekten bayılmıştım. Diğerlerine nazaran daha rahat giyinmişti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hayır aslında büro yönetimi okudum ama iş bulamayınca Rüzgar'a bakmaya başladım. Ama iyiki başlamışım, değil mi Rüzgar?" Rüzgar kahkaha atıp ellerini birbirine çırptı. Bir yaşında olmasına rağmen konuşamıyordu.
"Nasıl desem çok güzel bakıyorsunuz anne gibi yani anlatabildim mi?" Ben cevap veremeden Gökalp Bey konuştu.
"Acıkmıştır Rüzgar."
"Az önce yedirdim."
"Susamıştır o zaman."
"Yemekten hemen sonra içti."
"Olsun sen içir hava sıcak."
"Kış ayındayız Gökalp Bey."
"Doğru üşüyor musun sen öyle?"
"Hayır üşüsem kabanımı giyerim."
"Su içir." Adam deliydi resmen. Masanın üstünden biberonunu alıp Rüzgar'a verdim.
"Kendinize iyi bakın Rüzgar'ın yatması gerekiyor. Biz gidelim." Gökalp Bey kalkınca bende kalktım. Kucağımdaki Rüzgar'ı alıp önden yürümeye başladı. Masaya dönüp iyi geceler dileyip bende peşlerinden gittim.
"Seni eve bırakalım Güneş."
"Çok iyi olur gerçekten Gökalp Bey." Rüzgar yanımda oturan Gökalp Bey'in kucağından benim kucağıma geldi. Kafasını göğsüme koyup gözlerini kapattı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
