İyi okumalar ❤️ Medya: Güneş ve Gökalp Yine bakmadan atıyorum. ...
Açık bahçe kapısından eve girdim. Geçen gün uyarmama rağmen kapıyı açık bırakmış yine. Gökalp'in isteği üzerine öğle yemeği için onların evine gelmiştim. Mutfaktan gelen seslerle oraya ilerledim. Rüzgar elinde biberondan birşey içerken Gökalp yemek hazırlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Biberonla Rüzgar> diğer resimleri)
"Kolay gelsin." Sesimi duyunca yanıma gelip saçlarımı öptü.
"Sağol sevgilim. Otursen hazır nerdeyse. Sandalyeye oturup Rüzgar'ı kucağıma aldım.
"Nasılsın bebeğim?"
"İyi. Hoş geydin."
"Hoş buldum bebeğim benim."
"Şeni cok ojledim."
"Bende seni çok özledim." Başını boynuma soktu. O sırada Gökalp'te oturmuştu.
"Beni özlediniz mi peki Güneş Hanım." Ben cevap veremeden Rüzgar verdi.
"İyi tamam. Gökalp kim zaten ki?" Şimdide Rüzgar babasına üzülmüştü. Ona gitmek isteyince ayağa kalkıp Gökalp'in yanına gittim. Rüzgar'ı kucağına bırakacakken o kolumdan tutup ikimizi de kucağına oturttu.
"Gökalp."
"Efendim sevgilim?" Bu adam akıllanmaz.
"Baba ben ikinimizide çok sefiyorum."
"Bende ikinizi çok seviyorum bebeğim."
"Gökalp sen işe gitmiyor musun?"
"Maalesef bakıcımız bizi bırakınca yenisini bulamadım."
"Ben bırakmadım. Senin yüzünden oldu."
"Evet güzelim benim yüzümden oldu. Benim eşekliğim."
"Evet senin eşeliğin."
"İş çıkışı alayım seni. Yemeğe gidelim."
"Olur. Yedide çıkıyorum." .... Gitti ilham ne yazsam bilemedim. İdare edelim lütfen. İyi günler 🤍 Çok tatlı 👇
