"Nasıl geçmesini bekliyorsun Es? Normal işte." Arkamı ona dönüp yatmıştım ki benim yüzümün geldiği tarafa oturdu.
"Kalk anlat."
"Of tamam. Bak ilk çiçek geldi eve. O evi birtek sen biliyorsun şaşırdım ilk sonra notu okuyunca anladım Gökalp Bey'den geldiğini. Dün geç saatte çağırdığı için yemeğe götürmek istemiş. Sekiz gibi restorana gittik. Çok güzeldi. Deniz kenarında. Gökalp Bey'de çok nazikti. Yemekten sonra biraz sohbet ettik sonra eve geldim işte."
"Hiç iltifat etmedi mi?"
"Çok güzel olmuşsun dedi."
"Bu iş tamam."
"Es."
"Ne Es? Hiç bir insan çalışanını yemeğe götürür mü?"
"Götürmez dimi?"
"Götürmez kuzum." Biraz daha konuşup tam yatacakken mesaj geldi.
Gökalp Bey: İyi geceler.
"Es mesaj attı."
"Kim?"
"Gökalp Bey."
"Ne demiş?"
"İyi geceler yazmış."
"Oho. Neyse sende yaz."
Güneş: İyi geceler.
"Sen ne hissediyorsun ona karşı."
"Bilmiyorum ki Es. Hoş biri. Nazikte bana karşı. Ama tam güvenmiyor sanırım. Geçen gün Rüzgar'ın odasında uyuyakaldım. Beni göremeyince yanlış anlamış herhalde."
"Ne anlamış?"
"Rüzgar'ı kaçırdığımı düşünmüş sanırım. Tamam çok tatlı bir bebek ama niye kaçırayım yani zaten her gün benimle."
"Normal bir hayatları yok bebeğim onların. Sende biliyorsun. Direkt güvenmesini bekleyemeyiz. Rüzgar onun için çok önemli sende biliyorsun."
"Biliyorum Es zaten onun için sustum o gün. Yoksa cevabını verirdim. Neyse iyi geceler ben yatıyorum."
"Iyi geceler kuzum."
....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
