5.The Hope

309 76 8
                                    


တိတ်ဆိတ်မှောင်မဲနေသည့်

  အခန်းငယ်မှာ ငါကြောက်ရွံထိတ်လန့်စွာ

နိုးထလာ​ပေမယ့်... နာကျင်နေသည့်

နှလုံးသားငယ်ရဲ့ဒဏ်ကို ငါမကုသနိုင်ခဲ့...၊

ပြောတော့ အိပ်စက်လိုက်ရင်

အရာအားလုံးမေ့ပျောက်နိုင်တယ်ဆို...

မင်းတို့တွေညာတယ်...

သူက ငါ့နှလုံးသားကို ညာတယ်

မင်းတို့က ငါမျှော်လင့်ချက်ကို ညာတယ်...၊

ဒီနှလုံးသားငယ်ရဲ့နာကျင်မှုကိုလည်း...

မနာဘူးလို့ တွေးရင်း... ငါကလည်း

ငါ့စိတ်ကို ပြန်ညာခဲ့တယ်...၊

ဒါပေမယ့် ငါရဲ့ရူးမိုက်တဲ့အတွေးထဲမှာ

ပြောင်လက်လက်ငါးလက်မဓားကို

ကြည့်ရင်း...

ငါသာ ထာဝရအိပ်စက်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင်

ငါ့နှလုံးသားငယ်ရဲ့နာကျင်မှုက

ပျောက်ကင်းသွားမလားဆိုပြီး...

မျှော်လင့်ချက်သေးသေးလေး ဝင်လာခဲ့မိတယ်...။

----------

တိတ္ဆိတ္ေမွာင္မဲေနသည့္

  အခန္းငယ္မွာ ငါေၾကာက္႐ြံထိတ္လန့္စြာ

နိုးထလာ​ေပမယ့္... နာက်င္ေနသည့္

ႏွလုံးသားငယ္ရဲ႕ဒဏ္ကို ငါမကုသနိုင္ခဲ့...၊

ေျပာေတာ့ အိပ္စက္လိုက္ရင္

အရာအားလုံးေမ့ေပ်ာက္နိုင္တယ္ဆို...

မင္းတို႔ေတြညာတယ္...

သူက ငါ့ႏွလုံးသားကို ညာတယ္

မင္းတို႔က ငါေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ညာတယ္...၊

ဒီႏွလုံးသားငယ္ရဲ႕နာက်င္မႈကိုလည္း...

မနာဘူးလို႔ ေတြးရင္း... ငါကလည္း

ငါ့စိတ္ကို ျပန္ညာခဲ့တယ္...၊

ဒါေပမယ့္ ငါရဲ႕႐ူးမိုက္တဲ့အေတြးထဲမွာ

ေျပာင္လက္လက္ငါးလက္မဓားကို

ၾကည့္ရင္း...

ငါသာ ထာဝရအိပ္စက္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္

ငါ့ႏွလုံးသားငယ္ရဲ႕နာက်င္မႈက

ေပ်ာက္ကင္းသြားမလားဆိုၿပီး...

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေသးေသးေလး ဝင္လာခဲ့မိတယ္...။

စိတ်ကူးပေါက်ရာ စာတိုများ(စိတ္ကူးေပါက္ရာ စာတိုမ်ား)Where stories live. Discover now