မနက္ဆိုင္လာတိုင္းစက္ဘီးနဲ႔လိုက္ပို႔ေနၾက ရိေပၚကို
အမွာစာေတြသြားေကာက္ရန္ ၿမိဳ႕ထဲကိုေခၚသြားေသာရီ႐ွင္းစနက္ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ဆိုင္ကိုလမ္းေလွ်ာက္သြားေနရသည္ ။ေ႐ွာင္ခ်န္းကလည္း
ေက်ာင္းပစၥည္းဝယ္ရမည္ဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ေန႔တစ္ဝက္ခြင့္ယူသြားတာမို႔ ေတာင္ထိပ္ကဆိုင္ေလးမွာတစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္ေနသည္။
ဒီေန႔မွလုပ္စရာအလုပ္ေတြကလည္းျမန္ျမန္ၿပီးသြားတာမို႔အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ ၆နာရီ ၊ေဆာင္းဝင္ၿပီမို႔မနက္
ေနေရာင္ျခည္ဟာႏိုးထိဖို႔ေနာက္က်ေနသည္ ။ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ဆိုင္ျပင္က ခံုေလးမွာထိုင္ေနရင္းမီးမိွတ္ထားတဲ့ပန္းဆိုင္ေလးဘက္ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
လူလည္းမရိွတာမို႔မ်က္စိအနားေပးသည့္သေဘာျဖင့္
ခဏေလာက္ေမွးေနလိုက္သည္ ။
"အမ္ ဘာသံုးေဆာင္မလဲဗ်"
"အာ အိပ္ေနတာေႏွာင့္ယွက္မိသလိုျဖစ္သြားလား"
"မဟုတ္တာ ကြၽန္ေတာ္ကပဲေတာင္းပန္ရမွာပါ"
"Chocolate Coffee တစ္ခြက္ေပးပါ"
ဝမ္ရိေပၚေနတဲ့ရြာကၿမိဳ႕ထဲကေန ၃နာရီေလာက္ဆိုေရာက္ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ရြာအနီးကၿမိဳ႕မွာပဲတည္းလိုက္ကာ မနက္ေစာေစာမွသာဝမ္ရိေပၚကိုရွာရန္ထြက္လာလိုက္သည္ ။ေတာင္ထိပ္နားမွာျမင္လိုက္ရတဲ့အ
ျပင္အဆင္ေၾကာင့္လာၾကည့္မိရင္း Coffeeဆိုင္ေ႐ွ႕
မွာအိပ္ေနတဲ့လူသားဆီအၾကည့္ေရာက္မိသည္ ။
ဒီလိုေတာင္ေပၚရြာေလးမွာ ဒီလိုၾကည့္ေကာင္းတဲ့လူကိုျမင္ရတာပထမဆံုးမို႔ ယုလ်န္တစ္ေယာက္အိပ္ေနတဲ့သူ႔ကိုမႏိုွးေတာ့ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
ရပ္ၾကည့္ေနရာက ႏိုးလာသူရဲ႕စကားေၾကာင့္ထိုလူကCoffeeဆိုငိလာတဲ့သူထင္ေနပံုမို႔ ယုလ်န္လည္းဆိုင္ထဲဝင္ၿပီးသာေကာ္ဖီမွာလိုကိေတာ့သည္ ။
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနသည့္ေအပရြန္နဲ႔ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာက ဘာေတြမ်ားစိတ္ဝင္စားစရာရိွေနလဲမသိရေအာင္ ယုလ်န္တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ေသခ်ာတာကဒီလူသားဆီမွာလည္း ဝမ္ရိေပၚလိုမေလ်ာ့ေသာဆြဲေဆာင္မုွေတြ ရိွသည္ ။
YOU ARE READING
You Are Mine(completed)
Fanfiction"ေပါင္မုန္႔ပဲလား ဆရာေ႐ွာင္းကိုေရာစားလို႔မရဘူးလား" "ပန္းေရာင္းတာလား ဖြန္ေၾကာင္ေနတာလားဝမ္ရိေပၚ" ********* "ပေါင်မုန့်ပဲလား ဆရာရှောင်းကိုရောစားလို့မရဘူးလား" "ပန်းရောင်းတာလား ဖွန်ကြောင်နေတာလားဝမ်ရိပေါ်" Start -28/7/2021 End-11/12/2021
