Sa Mundo Ng Engkantadya🍃✔💯

Final Chapter

Akala ko noon ang mga Engkanto ay mahirap abutin, na mahirap makipag lapit at kaibiganin, pero nagkamali pala ako, ng mapadpad sa mundo ng mga ito... Sila ang bumaba sa kanilang trono, para makipag lapit sa isang Tagalupang katulad ko, mahirap paniwalaan ito, pero nangyari na nga't ito'y totoo...

Lalo na ng makilala ko sila, makadaupang palad at makasama, naging kaibigan at kasangga pa, sa pakikipagsapalaran at paglalakbay ko sa Mundo ng Engkantadya. Iba't ibang Engkanto man ang aming nakaharap at nakasagupa, maging mabubuti man o masasama, hindi ako pinabayaan ng mga bago kong kaibigan sa pakikipag salamuha, nasa tabi ko lang sila nakaagapay, gumagabay, nakaalalay..

Dito ko lubos na nakilala ang totoong pagkatao nila, napakababait at maalalahanin din pala, Natatouch talaga ako sa mga kabutihang kanilang ginagawa, kaya lalo tuloy napalapit ang loob ko sa kanila, na dito saking puso ramdam kong napamahal na sila.

"Kaibigan! Ayos ka lang ba?"

Nagising ang naglalakbay kong diwa ng marinig ko ang boses ni Diwatang Ayana. Oo, sa wakas nagkita na rin ulit kaming dalawa. Mula ng marating namin nila Diwatang Urduja, Howie, Flurrel, Vega at Buggles ang Kaharian ng Umbra at ngayong nakaapak ng aking mga paa sa Palasyo nila, hindi na naging normal ang pakiramdam ko saking sarili. Lalo na ngayong kaharap at ka face to face ko na si Diwatang Alitaptap at kasintahan daw nitong kabalyero na si Onyx.. Si Diwatang Ayana at kabiyak nitong si Dwarf, natatameme pa rin ako sa kanilang presensya.

"M - Mabuti naman ako, P - Prinsesa Ayana." Lentek namang dila 'to! Bakit ba ako nabubulol? Eh! Matagal ko ng pinangarap na makasama ang mahiwagang Diwata na ito? Dahil magmula pa nung makita at makatagpo ko sya sa burol kasama ang dambuhalang Leon, Para sa'kin siya ng Fairy ng buhay ko, kasi binigay niya ang isang wish na matagal ko ng pinapangarap ito, dahil sa kanya nabuhay ulit ang mga pag asa ko, at higit sa lahat bumalik rin ang sariling kumpyansa ko.

"Nasubaybayan ko mula sa mundo mo hanggang dito sa mundo namin, ang masigasig mong hangarin na magkita tayong muli, Jp. Sa paniniwala mo sa'ming mga Engkanto, napatunayan kong isa kang mabuting Tagalupa."

Maluha luhang aking mga mata ng hawakan nya't masuyong pinisil ang aking palad. Ramdam kong init nito na nagdudulot ng kapayapaan at kaligayahan sa'king puso.

"Salamat, Fairy Ayana ng buhay ko,!" Narinig kong mahina nyang pagtawa, marahil dahil yun sa sinabi ko. "Sana po dika magbago, dahil gustong gusto kong ugali mo, napakabait mo't mapag kumbabang Diwata..."

"Aham!" Papansin ng langaw bandang kaliwa ko. Deadma nalang ang drama ko. Tuloy lang ang speech ko, dahil minsan lang sa buhay ko ang pagkakataong ganito, kaya susulitin ko na habang kaharap at kasama ko pang pinapangarap kong Diwata ng buhay ko.

"Diko alam kung bakit ako nagkakaganito? laging nasasabik makita ka, kahit na sa panaginip lang ito, Laging bangag at sabog sa puyat kaiisip lang sayo, ... hay naku! Adik na talaga ko sa'yo my Fairy ko!..."

"Ganun mo talaga ako kagusto, Jp?"

Nangingiting sabi pa nya sakin, na sinagot ko naman ng pagtango at pagpisil sa kanyang kamay na hindi ko talaga binibitawan mula pa kanina.

"Dati isa ka lang tala sa langit na kinakausap ko, hinihiling na sana mahulog ka't masalo ng mga palad ko, isipin ko pa lang na nandito ka sa tabi ko, parang naabot ko na rin ang langit kapag nangyari nga ito. Sa madilim kong mundo dumating ka, binigyan mo ng liwanag ang buhay kong walang sigla, bumalik ang mga pangarap ko't pag asa, dahil mula noong makita kita, ikaw nang naging inspirasyon ko sa tuwina. At ngayong kausap na kita, nagkukulay rainbow lahat ng aking makita, ang gaan gaan ng pakiramdam ko't ang saya saya, di mawala wala ang ngiti ko sa labi kapag naiisip na kita."

"Now I know, kung bakit naririto ka ngayon sa aming mundo.. Hmm.. dina masama para sa isang tagahanga ang iyong dedekasyon para lang makita at makasama ang aming Prinsesa Ayana."