[TAMAMLANDI]
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
... Sonunda cellat,ayaklarını kesmek zorunda kaldı.
Ama kesilen iki ayak,kırmızı ayakkabılar ile dans etmeye devam etti...
Bazı şeyleri ne kadar istesekte parçalayamaz,vazgeçemez,kurtulamazdık..
Vampirin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
"Y-yaran acıyacak.. " Diye fısıldadı Marceline ellerini ,çenesinden sertçe tutan bazı yerleri morarmış parmaklara getirirken. "Ayağa kalkmamalısın."
"Son kez soruyorum Marceline. Nasıl kurtardın beni oradan? Nerede olduğumu nasıl öğrendin? "
"K-konuşmalarınızı duydum-"
"Yalan söyleme ,evde kimseyle konuşmadım bu konuyu.Bir anda toplantı yapma kararı çikti." Karan sabrının son kırıntılarını kullanırken tuttuğu çeneyi biraz daha sıktı. Minik bedenin gözyaşları parmaklarına akarken Marceline "Bana inanmazsın. "Diye fısıldadı.
"Bağırma.. Duyacaklar şimdi. " Esved ve Etem'in evinde kalacaklardı bu gece bu yüzden rahatsızlık vermemek için sessiz olmaya çalışıyordu Marceline ama Karan'ın umrumda değil gibiydi.
"Marceline.. Son konuşma hakkın yoksa daha sert bir şekilde konuşturmanın yolunu bulacağım. " Diye fısıldadı Karan, kırmızı dudaklara doğru. Duvara sıkıştırmıştı titreyen minik bedeni ,kaçacak deliği yoktu..Zaten çenesinden sıkıca tutuyordu. Marceline yere bakarak "Ben.. Ben seni.. Nefes sesinle buldum. " Diye fısıldadı ve ne olduğunu anlamadan kendisini yatağa fırlamış halde buldu.
Üzerine gelen sinirli adama "Yemin ederim.. Y-yemin ederim Karan, nefes sesinle buldum seni. " Diye mırıldandı ağlarken.
Karan kemerini çıkartırken "Arkanı dön. " Diye fısıldadı, minik beden başını iki yana sallayarak reddetti onu. "Bak bana inanmıyorsum! "
"MANTIKLI BİR ŞEY Mİ SÖYLÜYORSUN DA İNANAYIM SANA!? "Diye gürleyerek kemeri kaldırdı ki minik bedenin korkuyla yüzünü koruması ile nefes nefese elini indirdi.. Dudaklarını birbirlerine bastırıp ,kehribar gözlerini odada gezdirirken 'Ne yapıyorsun sen? 'diye sordu kendisine.. 'Babana benziyorsun. Aynı onun gibisin.. Sinir, şiddet dolusun. Kendine gel.. Marceline'i korkutuyorsun. '
Kemerini bırakarak yüzünü sıvazladı. Saçlarını geriye attıktan sonra titreyen bacaklar arasına girdi. Yatağa uzanmış minik bedenin boynuna öpücük kondurup dudaklarını özür dilemek için araladı ama "Bana doğruyu söyle. "Diyebildi.
"D-doğruyu söylüyorum Karan. Ben..Ben sıradan bir insan değilim. "Marceline ağlayarak adamdan uzaklaştı. Karan derin bir nefes vererek gözlerini minik bedenden çekerken dizleri üzerinde doğrulmuştu bu yüzden yaralarının sızlaması ile yüzünü buluşturdu sonra kehribar gözlerini minik bedene tekrardan çevirdi."Marceline-"Diye başladığı konuşması parlayan kırmızı gözler ve yeni gördüğü sivri dişlerle yarım kaldı.
"Ben vampirim.. Transilvanya'dan yıllar önce büyük büyük büyük büyük büyük büyük dedem, domates yerken yanlış anlaşılıp kovuldu bu yüzden insanlar içine karıştı türümüz.. Yıllar sonra babam, annemle tanıştı.Annem insan ve babam vampir.. Melezim yani. Akşamları fotoğraflarda çıkmıyorum ,camlarda veya aynalarda gözükmüyorum. Flash patladığı zaman kör oluyorum bu yüzden o gün kameraları kapattırdım..Yarasaya dönüşebiliyorum o zaman görmüyorum ama koku alma ve duyma yetim çok güçleniyor.Seni bu şekilde buldum. Uçabiliyorum,başımı vurduğum gün yatakta zıplamıyor uçuyordum.Kırmızı şeylerin rengini içebiliyorum. . Ve çok güçlüyüm.Zincirleri ellerimle kırabilecek, seni taşıyabilecek kadar güçlüyüm.. Koruman olmayı bu yüzden teklif etmiştim. Dişlerim sivri ve güçlü bu şekilde bağlı ellerini çözebildim." Marceline gözlerini kapatmış arka arkaya her şeyi anlatırken, yumruklarını sıkıyordu..
