[TAMAMLANDI]
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
... Sonunda cellat,ayaklarını kesmek zorunda kaldı.
Ama kesilen iki ayak,kırmızı ayakkabılar ile dans etmeye devam etti...
Bazı şeyleri ne kadar istesekte parçalayamaz,vazgeçemez,kurtulamazdık..
Vampirin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
Karan cama bir şeyin çarpma sesiyle korkuyla sıçradı. Başını masa başındaki kağıt sürüsünden kaldırıp etrafa bakındı ve uçan yarasayla göz göze geldi.
"Marceline? " diye mırıldandı kendi kendine ardından elindeki kalemi bırakıp ayağa kalktı. Camı açarak yarasayı içeriye aldığında "Neden geldin? " diye sordu. "Burada sıkılmıyor musun? Akşama gelecektim zaten.. "
Ama bir cevap alamadı odanın köşesine giderek karanlık bir yere geçen yarasanın kırmızı gözleriyle bakışırken "Neden uçarak geldin ki ayrıca? Arasaydın araba yollardım. " diye mırıldandı ama yine bir cevap alamadı.
"Trip mi atıyorsun?" diye sorarken sandalyesine oturdu. "Bir şey mi yaptım? Neden orada duruyorsun Marcel? "
Cevap alamadıkça soru sormaya devam etti.En sonunda pes ederek kalemini eline alıp dosyalara geri döndü ama ara ara başını kaldırıp onu izleyen yarasaya bakmıştı.. Karnını doyuracağı zaman kendi yediklerinin aynısı, yarasının olduğu yere bırakmış işine geri dönmüştü.
Akşama kadar süren bu garip ortam sonunda Karan ceketini giyip olduğu yerden ayrılarak ona doğru gelen yarasa omzuna konunca gülümsedi. "Trip atmayı bıraktın demek.. Peki ne zaman gül yüzünü göreceğim? "
Ve alışık olduğu üzere yine cevap alamadı.
Kendisini bekleyen arabaya bindikten sonra "Doğrudan eve gidiyoruz. " dedi şoföre. Araba çalıştığı zaman omzundaki yarasanın başına küçük bir öpücük bıraktı. "Eve gidince mi göstereceksin bana yüzünü? Çok özledim umarım hep böyle takılmazsın.. " Ağzını açıp doğru düzgün konuşmayan adamın yol boyunca Marceline'i övüp, ona olan aşkından bahsedeceği tutmuştu..
Eve geldikleri zaman arabadan indi ve kapıyı açan hizmetliye şöyle bir baktı.İçeriye girerken "Hoşgeldin" diyerek ona doğru koşan Marceline ile gülümserken "Hoşbuldum." diye mırıldandı sonra duraksadı ve biraz uzağında duran vampire baktı.
Marceline'e baktı.
Evde onu bekleyen Marceline.
Ona hoşgeldin diyen Marceline hani.
Korkuyla omzundan uçan yarasaya baktığında "Sen buradaysan bu kim?! " diye bağırdı ve minik bedeni kolundan tutup hızla arkasına aldı korumak istercesine.
Marceline şaşkınca "Baba." diye mırıldandı.
Havada uçan yarasa siyah ve kırmızıların hakim olduğu takım elbise giyen ,uzun mu uzun boylu ,sivri dişleri ve uzun kulakları olan bir adam dönüştüğünde Karan o an yok olmak istedi.
Yol boyunca dediği şeyler, yarasaya verdiği öpücükler aklına geldikçe hararetler bastı. Kravatını gevşeterek soluklanmaya çalışırken arkasından çıkarak babasına sarılan bedeni izleyebildi sadece.
