[TAMAMLANDI]
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
... Sonunda cellat,ayaklarını kesmek zorunda kaldı.
Ama kesilen iki ayak,kırmızı ayakkabılar ile dans etmeye devam etti...
Bazı şeyleri ne kadar istesekte parçalayamaz,vazgeçemez,kurtulamazdık..
Vampirin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
👱🏻♂️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
┏ • - • - • - • - • - • - ┓
Bay Dracula geldikleri yerde gözlerini gezdirirken yanında oturan yavru vampirin elini tutuyordu. Uzun zamandır görüşemiyorlardı ve doğrusu çok fazla özlemişti çocuğunu.
Marceline gülümseyerek babasına bakarken karşılarında oturan Karan, minik beden yanında otursun istiyordu ama bunu dile getirme cesaretine pek sahip değildi. Hayır, Bay Dracula'dan korkmuyordu sadece.. Çekiniyordu! Zaten dün yaptığı rezillikler aklına geldikçe yerin dibine giriyordu bir de adama 'Çocuğun benim yanımda oturacak. ' diyemezdi ya!
Garsonlar yanlarına gelerek koca masayı çeşit çeşit kahvaltılıkla donattığı zaman göz ucuyla vampir adama baktı tepkisini görmek için ama pek bir şey anlayamadı. Oysa Marceline'in kırmızı gözleri bütün duyguları çok güzel yansıtıyordu..
Marceline hiç olmadığı kadar çok konuşurken babasına Karan ile yaptıkları şeyleri anlatıp durdu ,tabii seviştikleri kısımları atlıyordu. Yoksa sevecen babası dişlerini gösterebilirdi!
Güzel bir kahvaltı sonunda havalimanına gittiler çünkü Bay Dracula acil bir işi çıktığı için geri dönecekti.
"Keşke daha fazla kalabilseydin baba.. " diye mırıldandı Marcel üzgünce ,babasının koluna sarılarak alt dudağını büzerken Karan ikiliye baktı. Yüreğinde bir eksiklik hissederken o ve kendi babası geldi aklına, yüzü acıyla buluştuğu zaman bir şey demeden ikilinin yanından ayrıldı.
