exile ¬ malik

complained the whole way

"Hasiktir."

Anlattığım her şeyin karşısında tek tepkisi bu olmuştu. Şimdi de kucağında ağlayarak dondurma yiyordum. Yaklaşık beş saattir.

"Kanka," Kafamı ona kaldırdım. "Benim bildiğimi söylemedin değil mi?"

"Niye?" diye sordum daha iyi görebilmek için ondan uzaklaşırken.

"Benim de ağzıma sıçmasını istemiyorum çünkü."

"Şey... Söyledim."

Kafama vurdu. "Sürtük. Hamile olmasaydın seni yerden yere vururdum."

"Bana sürtük dediğini de gördü bu arada."

"Sen hep böyle bizi korkutmak için kocanı mı kullanacaksın?"

Gülerken biraz daha dondurma yedim. "Sandığınız kadar korkunç biri değil."

Bu cümlem ona kahkaha attırmıştı. "Korkunç biri değil mi?!"

"Değil," Haberi aldığında nasıl ağladığını hatırladım. "Aslında sevgi dolu biri."

"Sana ve minik yeğenlerime karşı öyle olabilir ama geriye kalanlar için çok sert." Bir süre durup düşündükten sonra göz kırptı. "Gerçi sana da serttir."

"Of Kim!"

"Neyse onu siktir et," Birden ayaklandı. "Sana güzel memelerin için büstiyer aldım."

Ben bir şey söyleyemeden aldığını getirmeye odasına koştu. Umutsuzca kafamı sallayıp o gelene kadar dondurmamı yemeye devam ettim. Elinde üç farklı renkte büstiyerlerle geri gelmişti.

"Soyun kadın!"

Normalde soyunmayacaktım ama büstiyerler çok güzeldi.

Çalan zil siyah dantelli büstiyeri giydiğimde övgüler yağdıran Kim'in kalkmasına sebep olmuştu. Kim delikten baktıktan sonra sorularıma cevap vermeden kapıyı birden açtığında Zayn'in sert suratıyla karşılaştım.

İçeri adımladığında bakışları direkt üzerimdeki büstiyerde gezindi, sonra bir kez daha bana baktı ve botlarını çıkarmak için eğildi.

Boğazımı temizleyip boynum yanarken kendimi koltuğa attım. Elini yüzünü yıkamak için lavaboya gittiğinde Kim neredeyse çığlık atarak yanıma oturdu.

"Memeci demiştim!"

Zayn çıkmadan hızlıca üzerimi değiştirmeye koyuldum. "Sus! Duyacak."

"Duysun!"

"Kes sesini!"

Kapı sesi duyunca ikimiz de susmuştuk. Zayn salona girdiğinde Kim kahve yapacağını söyleyip mutfağa kaçtığı için yalnız kaldık. Yanıma oturup boğazını temizledi ve ortamızdaki kutuya baktı.

"Yeni mi aldın?"

Rahatsızca yerimde kıpırdandım. "Kim almış. Ben değil."

Kutuyu açıp büstiyerleri tam çıkarmadan inceledi. "Hayırlı olsun."

"Teşekkür ederim ama giymeyeceğim zaten."

Büstiyeri kutuya koyup kutuyu da masanın üzerine bırakırken kaşlarını kaldırarak bakmıştı bana. "Niye?"

"Sevmedim." diye yalan söyledim. İlk girdiğinde nasıl baktığını unutamıyordum. Hayır, hormonlar. Şimdi olmaz. Çok saçma bir an.

"Giy bence," Geriye yaslanıp bacaklarını birbirinden genişçe ayırarak dirseğini koltuğun başlığına yerleştirdi. "Yakışmıştı."

Kızarmaya başladığımı hissederken Kim elinde bir bardak kahveyle içeri girdi.