Mijn wraak

Hoofdstuk 2

Mijn wraak

Hoofdstuk 2

"Hey schatje." zei ik toen ik Jayden omhelsde.

"Wat ben je aan het doen?" vroeg ik toen ik naar zijn bureau keek.

"Ik heb net m'n verslag over theaterkunsten gemaakt." zei hij.

Jayden zit net als mij op de kunst academie. Onze eerste ontmoeting zal ik nooit vergeten! Ik liep door de gangen en toen ik niet op zat te letten botste ik tegen hem op en kreeg ik koffie over me heen! We barstten in lachen uit! Vanaf die dag begonnen we met elkaar om te gaan en kregen we gevoelens voor elkaar.

"Heb je nog zin in een bonus opdracht?" zei ik opgewonden en ik ging op z'n schoot zitten.

"Niet nu schatje." zei hij lachend en hij gaf me een kus.

"Oke, je weet niet wat je mist!" zei ik lachend terug en ik stond op.

"Oh ik weet heus wel wat ik mis." zei hij en we moesten beiden lachen.

Jayden en ik wisten inmiddels precies wat we wel en wat we niet lekker vonden. Ik ging op z'n bed zitten en besloot hem over mijn plannen te vertellen.

--

"Seyenna ben je gek?!" schreeuwde hij nadat ik hem alles verteld had. Was dit wel zo'n slim idee om hem alles te vertellen?

"Ssssttt! Beloof me dat je dit tegen niemand vertelt!" smeekte ik hem.

Hij ging zitten en legde z'n hoofd in zijn handen.

"Godverdomme Seyenna.. Waarom doe je dit?" vroeg hij.

Ik hurkte en pakte zijn handen.

"Ik heb afsluiting nodig Jayden.." fluisterde ik. "Ik kan het niet meer aan, ik moet m'n wraak nemen."

"Dit is gekkenwerk.." fluisterde hij terug.

"Je hoeft me niet te helpen.." zei ik en ik sloeg m'n ogen neer.

"Denk je nou echt dat ik jou die trutten alleen laat aanpakken?" zei hij met een glimlach.

"Meen je dit?" vroeg ik.

"Nou en of." zei hij en hij gaf me een kus.

Toen ik naar huis ging zag ik haar, Sophia. Ze maakte ruzie met een jongen, hij duwde haar en liep weg. Ik liep naar haar toe.

"Gaat het wel?" vroeg ik.

"Uhm jawel, bedankt voor het vragen." zei ze met een perfecte glimlach, duidelijk nep.

Ik zag dat haar tas met inhoud op de grond was gevallen. Ik hurkte en deed haar spullen die op de grond lagen in haar tas.

"Alsjeblieft." zei ik en gaf haar tas terug.

"Bedankt, by the way ik ben Sophia."

Fuck. Ik kan haar m'n naam niet vertellen.

"Mooie naam. Ik heet Lyra." zei ik en schudde haar hand.

"Dankjewel, woon je hier in de buurt?" vroeg ze.

"Ja een kwartiertje vanaf het centrum." antwoordde ik.

"Oh dan kunnen we een keer afspreken als je wilt." zei ze.

"Ja dat lijkt me leuk." zei ik en ik schreef m'n nummer op haar hand.

Ik glimlachte zo oprecht mogelijk. Vuile hoer dat je bent. Ik kookte vanbinnen, het liefst wurgte ik haar meteen! Dit walgelijke gestalte voor me is de bitch die met haar vriendinnen mijn zus hebben vernederd. Oh wacht maar, bitch.

"Oke top! Ik spreek je nog wel, doei Lyra!" zei ze.

"Doei soph." zei ik en ik liep weer verder naar huis.

Domme trut. Ik lachte, ze heeft totaal geen benul over wat er gaat gebeuren. Snel zal je perfecte wereldje in één storten, wacht maar.

--

Eenmaal thuis gekomen plofte ik naast m'n vader op de bank. Ik zag Natasja de kamer in huppelen. Wat heeft dat wijf nou weer?

"Ik ga op zakenreis." zei Natasja vrolijk.

Yes! Eindelijk gaat die trut weer weg!

"Waarnaar toe?" vroeg mijn vader.

"Naar de make-up beurs in Duitsland voor 5 dagen." zei ze blij.

Ze kon beter zeggen dat ze de komende 5 dagen niet gaan neuken. Mooi zo, zijn we lekker van je af en kan ik weer eens een normaal gesprek met papa houden.

"Oh, wanneer ga je weg?" vroeg papa met een licht teleurgestelde blik in z'n ogen.

"Morgen. Ga je met me mee?" vroeg ze en z'n ogen glinsterden weer.

"Natuurlijk ga ik mee! Oh nee toch wacht, ik kan haar toch niet alleen laten." zei hij.

"Ach ze is oud genoeg om alleen te zijn, of niet soms?" zei ze.

"Ja, ga nou maar!" probeerde ik zo blij mogelijk tegen papa te zeggen, ookal was ik niet blij toen ik hoorde dat hij mee mocht.

"Weet je het zeker?" vroeg hij.

"Ja tuurlijk! Ga jij je tas maar inpakken." zei ik en meteen rende hij naar boven en Natasja volgde hem als een hond.

Godverdomme. Ik zuchtte en liep naar m'n kamer.

--

Ik pakte m'n mobiel en zag een gemiste oproep, Onbekend nummer. Huh wie is dit? Ik besloot het nummer te bellen. Hij ging over..

"Hallo met Sophia." zei een vriendelijke stem.

Oh shit.

"Uh hee Sophia. Ik ben het, Se..-Lyra!" zei ik.

Fuck! Ik versprak me bijna! Wauw, net op het nippertje!

"Heee Lyra! Je vraagt je zeker af waarom ik belde." zei ze.

"Ja, hoezo belde je?" vroeg ik.

"Nou de meiden en ik gaan vanavond uit, dus ik vroeg me af of je ook mee wilde?" vroeg ze.

"Ja, natuurlijk wil ik mee! Hoelaat en waar zullen we afspreken?" zei ik zo enthousiast mogelijk.

"Weet je waar de club Seventies is?" vroeg ze.

"Ja ik weet wel waar het is." zei ik.

"Oke top! Dan zien we je daar rond 10 uur." zei ze.

"Oke ik zie jullie daar, dag." zei ik en ik drukte op 'Gesprek Beïndigen'.

--

Ik was helemaal opgetut en klaar om te gaan. Hopelijk val ik in de smaak, want dit is mijn enige kans. Ik liep naar de keuken, pakte wat verse aardbeien en poedersuiker.

Vroeger aten Valerie en ik dit altijd als we nerveus waren. We deden alsof het het sap van de aardbei magische krachten had om je te kalmeren. Raar maar waar, het werkte echt. Misschien omdat we zelf zo dom waren om het te geloven.

Ik at de aardbeien op en liep naar de badkamer om m'n tanden te poetsen. Ik keek in de spiegel, ik zie er uit als één van hen. Mooi zo. Ik pakte m'n tas en m'n jas. Ik ben er klaar voor. Ik haalde diep adem en liep naar buiten richting de auto.