Mijn wraak

Hoofdstuk 10

***

Hallo allemaal!

Ik heb besloten om het ik-perspectief van Sophia weer naar het ik-perspectief van Seyenna te veranderen. Het wordt zo veel spannender en jullie krijgen dan ook een idee over hoe Seyenna zich voelt. Ik hoop dat jullie tot nu toe van het verhaal genoten hebben, stem en reageer wat je van het verhaal vindt.

Ik heb dit verhaal eigenlijk voor m'n vriendinnen geschreven en ik had nooit gedacht dat ik + 500 reads zou krijgen. Mijn vriendinnen hadden me beloofd dat als ik de 500 reads zou halen dat zij dan een kitkat taart met m&m's voor me  zouden maken. Echt lief! Oké ik houd jullie niet nog langer op, ga maar snel verder lezen!

Veel lees plezier! Groetjes

***

Mijn wraak

Hoofdstuk 10

Ik bindde haar polsen aan elkaar vast en deed hetzelfde bij haar enkels. Ik plakte een stuk duckttape op haar mond, ik kon natuurlijk geen risico nemen.Dat wijf schreeuwt de hele buurt dan wakker!

Ik tilde haar op en liep door de gangen van haar huis, ze woog haast niks. Toen ik bij de voordeur aankwam zette ik haar even neer en deed de deur open.

"Klaar om te boeten?" vroeg ik en ik keek in haar ogen.

Haar ogen stonden rustig, alsof ze accepteerde wat er zou gaan gebeuren. Maar ze had ook angst in haar ogen.

Ik tilde haar weer op en liep naar m'n busje, ik heb hem eigenlijk van Jayden geleend. Hij heeft het uitgemaakt, maar we zijn nog steeds vrienden. Ik dacht dat ik er verdrietig over zou zijn, maar ik ben eigenlijk wel blij.

Ik zette haar in het busje. Ik ging zelf in de bestuurdersstoel zitten en ik reed weg. Ik reed naar het vliegveld.

Voor het geval je het niet wist, ik heb m'n haar zwart geverfd. Iedereen wist wie ik was en wat ik gedaan had. Ze hebben vooroordelen over me, ze weten niet waarom ik het gedaan heb! Ik voel me zo alleen..

Ik draaide me om en keek naar Sophia.

"Oke, dit is wat er gaat gebeuren. We gaan met een vliegtuig naar de Canarische eilanden. Ik ga je niet vermoorden, nog niet tenminste. Je houdt je bek en je doet alles wat ik zeg! Begrepen?" vroeg ik.

Ze knikte.

"Als je één foute beweging maakt, dan knal ik iedereen die ik tegenkom neer. Dan is het allemaal jouw schuld dat er meer doden vallen." zei ik.  

Je denkt zeker hoe komt ze met een pistool binnen?, ik heb het allemaal al geregeld. Ik ben gisteren om 1 uur 's nachts via het dak binnen gekomen en heb het pistool verstopt. Het duurde wel even hoor! Ik moest eerst de beveiliging uitschakelen, damn wat duurde dat lang zeg.

Ik maakte haar los en we stapten uit de auto. Ik pakte haar hand en we liepen het gebouw binnen. Alles verliep soepeltjes, we liepen langs de beveiliging en we mochten gelukkig doorlopen.

We liepen het dames toilet in en ik bukte om te kijken of er mensen aan het pissen of poepen waren. Er was niemand.  Ik liep naar de wastafel en  hurkte, ik tilde een tegeltje op. Ik pakte de beeldschone revolver en deed hem in m'n broek.

We liepen de wc uit en gingen in de wachtkamer zitten. Ik pakte m'n mobiel en maakte een foto van Sophia.

"Alle passagiers mogen instappen." hoorde ik één van de stewardessen zeggen en we stonden op om in te stappen. Ik keek haar aan voordat we instapten, ze leek me te gehoorzamen.