Hoofdstuk 3

1K 40 1
                                    

Mijn wraak

Hoofdstuk 3

Ik parkeerde de auto en haalde de sleutel uit het slot. Kom op Seyenna! Je kan dit! Je moet dit doen voor Val! Ik haalde diep adem en stapte uit de auto. Laat de show maar beginnen!

Ik stond voor de club en wachtte op Sophia. Overal waar ik keek zag ik feestgangers. Opeens voelde ik iemand me van achteren omhelzen.

"Heeee Lyra!" zei Sophia vrolijk.

Waarschijnlijk had ze al een paar drankjes op voordat ze hierheen kwam. Laat dat waarschijnlijk maar zitten, ik wist het zeker. Je kon de sterke drank geur van een paar meter afstand ruiken.

 "Laten we naar binnen gaan! Het is koud!" riep ze dronken en ze trok me mee naar binnen.

Ik moest lachen, ze is echt grappig. We liepen de club in en het was geweldig. Ik voelde de vibe en de beat meteen al door me lichaam stromen. Ik voelde me goed. Overal waar ik keek zag ik blije mensen, waarschijnlijk hebben ze extacy gehad. Een partydrug.

We kwamen bij de VIP-ruimte en Sophia stelde me  meteen voor aan de meiden.

"Jongens dit is Lyra!" zei ze tegen de meiden en ze heetten me welkom.

Ik herkende ze meteen al. Het donkere meisje met de pijpenkrullen heet Loraine, het mexicaanse meisje met bruin haar en groene ogen heet Alexa, het meisje met zwart haar en blauwe ogen heet Megan, ze lijkt by the way heel erg op Megan Fox, en het meisje met blond haar en bruine ogen heet Lauren, de slimme.

De meiden stonden op en we gingen dansen. De sfeer hier was fantastisch! Ik voelde me zo vrij,  alsof ik geen zorgen had. Ik had de tijd van me leven. Ik vergat alles om me heen.  Ik bleef maar drinken en drinken en drinken totdat het me te veel werd en ik neer ging. Waarschijnlijk had iemand drugs in m'n drankje gedaan. Maar dat kan ik natuurlijk niet bewijzen.

--

"Hmm, doe de gordijnen dicht!" kreunde ik.

"Wordt wakker slaapkoppie!" zei Alexa.

"Waar ben ik?" vroeg ik half slapend.

"Je bent bij ons. Je ging vanavond een beetje te hard met de drank. We wisten niet waar je woonde dus hebben we je maar meegenomen naar huis. Vind je het erg?" Vroeg ze.

Ik lachte.

"Tuurlijk vind ik het niet erg! Ik ben je juist dankbaar." zei ik.

"Oh gelukkig dan maar! Als je honger hebt, het ontbijt staat beneden. " zei ze.Ze gaf me een kus op de wang en liep de trap af.

Wauw, ben ik zo snel vrienden met hen geworden? Ze gaf me een kus op de wang? Is dat een teken dat we vrienden zijn of is dat een teken dat ze gewoon aardig doet?  

Ik strekte  m'n armen en stond op.  Ugh ik heb dus totaal geen zin om hun koppen weer te zien, raar maar waar ik begon ze aardig te vinden.. Waarom doen ze zo lief als ik ze probeer te haten?

IK WIL JULLIE NIET AARDIG VINDEN!

--

Ik liep de trap af en zag de meiden ontbijten aan de eettafel.

"Hey Lyra!" zei Alexa.

"Hee meiden." zei ik en ik nam deel aan het ontbijt.

"Wonen jullie hier allemaal samen?" vroeg ik terwijl ik een beschuitje pakte.

"Ja, we kennen elkaar al sinds de middelbare school." zei Loraine.

"Leuk,  wat studeren jullie allemaal?" vroeg ik. 

"Lauren studeert geneeskunde, Megan en Alexa studeren Fashion&Design en Loraine en ik studeren Management&Bedrijfskunde." zei Sophia.

"Woow, jullie zijn dus best slim." zei ik.

Ze moesten lachen.

"Waar ga jij naar school dan?" vroeg Megan. "

Ik ga naar de kunst academie." zei ik.

"Oh  en wat studeer je daar dan?" vroeg Lauren.

"Fotografie, toneel, kunst en etc." antwoordde ik.

"We zoeken nog een fotograaf voor een schoolopdracht, kun je ons helpen?" vroegen Megan en Alexa.

"Ja natuurlijk!" zei ik met een glimlach.

Mooi, ik heb ze in m'n zak.

--

Ik parkeerde de auto voor het huis en liep naar de deur. Ik zocht m'n sleutel, hebbes. Ik deed de sleutel in het slot, opende de deur en ging naar binnen.

SHIT! Ik heb papa niet eens gedag kunnen zeggen! Ik pakte snel m'n mobiel en belde m'n vader. Neem nou op...

"Hee schat, waar was je nou?" vroeg papa toen hij z'n mobiel opnam.

"Hoi pap! Ik was gisteren te dronken om naar huis te rijden, dus bleef ik overnachten bij wat vriendinnen." zei ik.

"Oh dan is het goed, heb je nog een leuke tijd gehad?" vroeg hij.

"Jahoor het was leuk. Alleen ik heb nu een kater." zei ik en we moesten beiden lachen.

We weten allebei dat ik niet goed tegen alcohol kan. 

"Ik moet ophangen schat, ik spreek je later."  zei papa.

"Oke veel plezier met Natasja op de make-up beurs!" zei ik lachend en ik hing op.

Papa en make-up? Dat is te lachwekkend.

--

Ik liep naar de badkamer en besloot een douche te nemen. Heerlijk zo'n douche, alsof al je stress van je lichaam af vloeit. Douchen geeft je ook tijd om na te denken over van alles en nog wat.

Ik stapte in de douchekabine en deed shampoo in m'n haar. Ik draaide de kraan open en voelde een warme vlaag van hitte over m'n gezicht stromen. Hmmm, dit voelde goed.

Na een kwartiertje douchen draaide ik de kraan dicht en droogde ik mezelf af. Ik deed m'n pyjama aan, deed m'n haar in een staart en liep naar de woonkamer

Soms vraag ik me af hoe het met mama gaat.. De laatste keer dat ik haar sprak was op de familiedag vorig jaar. We kregen knallende ruzie om papa.

M'n vader mag dan wel niet perfect zijn en wat hij deed was echt verkeerd, maar dat betekent nog niet dat hij een slecht persoon is. Oke hij maakte een fout, so what? Alsof jij zo'n perfect mens bent. Iedereen maakt fouten. Kijk eens om je heen! Onze samenleving is fucked up! 

Elke dag worden er mensen vermoord en alleen de sensationeelste moorden komen in het nieuws. Maar als ik doodga aan een hartaanval, kom ik dan in het nieuws? Nee, want mijn dood is niet interessant genoeg voor de samenleving om erover te kunnen roddelen.Maar als een gestoorde kerel een paar mensen neerschiet, komt het  dan wel in het nieuws? Ja.

 Zo zie je maar weer dat de samenleving sensatie wil en als jij ze die sensatie niet geeft, dan zoeken ze die sensatie ergens anders wel op. Anyways, ik mis m'n moeder. Ik vraag me af wat ze aan het doen is.  Ik pakte m'n mobiel en toetste haar huisnummer in. Hij gaat over...

* Hallo we zijn er niet! Spreek maar wat in na de piep! *

Ik drukte het gesprek weg. Wat? Wie is 'we'?

Mijn wraakWhere stories live. Discover now