Bölüm 20: ÖLÜMÜNE TAKİP

28 16 159
                                    

==--==--==--==--==

=-= YÜKSEK SES =-=

==--==--==--==--==

  O pahalı Toyota'nın tuzla buz olmuş camlarının aralarından damla damla akan kanlar, Sakura'nın durumunu belli etmekte yeterliydi. O devasa çarpışmadan sonra ancak birkaç saniyelik ömrü kalmış olabilirdi.

  "SAKURA!" diye haykırdı Arnold. İnmiş olduğu aracından uzaklaşarak Sakura'nınkine koşmaya başladı.

  Sakura ile göz göze gelmişti. Tam da tahmin ettiği gibi şu anda son anlarını yaşıyordu Sakura. Gözlerinden bir şelale gibi yaşlar akıyordu ve son nefeslerini de son cümlesi için harcayacaktı.

  "Arnold, Richard'ı da böyle öldürdüler." dedikten sonra başı ağır ağır omzuna düştü. Arnold duyduklarına inanmakta o kadar çok güçlük çekiyordu ki duyduklarını bir kez daha doğrulattı beynine.

  "Bu... Bu görev değil... Bu iş değil... Bu tamamen vahşet..." diyebilmişti sadece. Ağır ağır doğruldu eğildiği perişan haldeki arabadan ve Zafer ile göz göze geldi. Zafer için av bitmemişti ve bunu çok iyi biliyordu Arnold.

  "Hisler ve düşünceler bitti, burada iyi insan kendini kötü hissediyor. Peki ya ben? AFFIM YOK!" Zafer Arnold'a bağırdığı gibi arkasında bekleyen onca polis aracı hareketlendi ve Arnold'un üzerine doğru sürmeye başladı. Yanından geçip giden polis araçları içinde Zafer ağır ağır adımları ile aracına doğru yürümeye başladı.

  Arnold kendine gelen onca araçtan öylesine korkmuştu ki adrenalin seviyesi, o zorlu kovalamacadan daha da yüksek hale gelmişti. Bacakları hareketlendi ve var gücü ile aracına koştu.

  "Bırakın kaçsın, yoksa polise direnmediği için öldüremeyiz."

    Arnold aracına atladığında dikiz aynasına baktı. Az önce tam gaz gelen onca polis aracı şimdi bir kaplumbağa hızında geliyordu.

  "Merkez! Elimizden kaçırdık! Şüpheli Mavi Ford Mustang! Tekrar ediyorum şüpheli Mavi Mustang!"

  "Anlaşıldı amirim, elimizdeki bütün birimler üç dakika sonra bölgeye intikal etmiş olacak. Barikat devriyeleri de altı dakika sonra konuşlanmış olacaklar." Merkez ile Zafer arasında geçen kısa süreli konuşmanın ardından bir kez daha başlamıştı kovalama.

  "Arnold, ben izimi kaybettirmeyi başardım!" Alice'in sesiydi bu. Arnold derin bir oh çekmişti duyduğu sevindirici haber ile. Artık kendisi de peşindekilerden kurtulması gerekiyordu.

  "Umm... Hedef ile görsel teması kaybettik." az önce yavaşlayan polislerden kaçmayı başarmıştı Arnold. Bu ses de kaçtığı memurlardan birisine aitti. Bu bildirinin ardından merkez de hemen "Hedefin son görüldüğü yer F-3 otobanının güney batısı. Birimler etrafı..." bildirisini bitiremeden görsel temas sağlayan Amir Margaret'in sesi telsizlerden duyuldu.

  "İPTAL! BULDUK ONU! TEKRAR EDİYORUM BULDUK ONU! KOD-3!" hızlı hızlı konuşmasından da anlaşılacağı üzere heyecandan yerinde durmakta zorlanıyordu. Arnold, otobanın ilerisindeki Amir Margaret'in yeni aracını görünce sinirlerine hakim olmakta zorlanmaya başlamıştı. Amir Margaret'e de o yeni araçlardan verilmişti ve amirin yanından fırlayıp geçince peşine takıldı Margaret.

 Amir Margaret'e de o yeni araçlardan verilmişti ve amirin yanından fırlayıp geçince peşine takıldı Margaret

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ölümüne Takip -1- (+15)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin