THE NIGHTMARE THAT YOU CANNOT ESCAPED

ELEVEN

_-_->

Hindi ko alam kung bakit nagising pa rin ako ganun nakatulog na ako, kaya lumabas na lang ako para magcr. While I'm walking. I heard chirps in the field. Kaya lumakad ako papalapit. Habang lumalapit ako may naririnig akong ungol sa malaking puno. Tas nagulat ako sa nakita ko si xren ni yen. Gosh, they have sex.

"Fvck me harder, xren," Ungol nyang sabi.

Dahil sa gulat ko tumakbo ako palayo sa kanila napansin pa ata nila ang pagtakbo, kaya napatigil silang saglit at bumalik ulit sa kanilang ginawa. Nagtakbo ako papunta sa tent ng biglang.

Paul and I collided. Nakapatong ako sa kanya, and we accidentally kissed. Kaya nagulat ako at tumayo.

"Paul, I'm sorry." Pa gulat ko ng sabi.

"It's ok! Oh, why are you so startled, Laine? It's kinda like you've seen a ghost."

"I'm sorry, I mean arckkkkkkkk." Umalis na lang ako ngunit hinawakan nya kamay ko dahilan para mapayakap ako sa kanya.

"Why?" Iwas ko sa kanya

This time, sya naman ang nagsorry. "Can I ask you a favor?"

"What was that?"

Dinala nya ako sa isang malawak na field tas nagulat ako sa nakita ko kita yung view sa city. Ang ganda talaga ng city light. Tanaw din namin yung park mula rito. Nabasag ang aking pagkamangha ng biglang nagsalita si Paul.

"You know what every time na nakikita ko yung city light. Nawawala yung mga takot ko sa buhay. Yung problem ko sa bahay. Yung sa school. Lahat lahat. Alam mo minsan nga iniisip ko na sana hindi na lang ako pumasok sa school na yun. Na sana nakinig na lang ako sa mga friends ko."

"Bakit ano ba talagang mayroon sa school natin?"

"Ahmmmmm, hindi pa ba klaro sayo. Simula nung nag transfer ka I've been noticed na sunod sunod yung namamatay. I'm not blaming you for something; na hindi mo naman talaga magagawa, but laine, I think may connection ka sa killer or related kayo sa isat-isa. I think he/she mad at you. Kaya ganun na lang nya pagpapatayin yung mga kaklase natin."

Bigla ako napaisip sa sinabi ni Paul. I can't decipher why I am related to the killer. Pilit ko tuloy iniisip kung sino ba ako sa kanya. Na feeling ko totoo yung napapanaginipan ko, na paulit ulit kong napapanaginipan. Feeling ko tunay yung nangyari. Haysttttt ginulo ko yung buhok ko sa kakaisip ko.

Nahiga na lang ako sa grass field at sinimulan na mag-stargazing. Paul changed the topic.

"You know what, laine. You're really kind. Kaya lang nung first day mo sa school, hindi mo ako pinapansin."

"Sorry, naninibago pa kasi ako."

"It's ok. Ahhhhmmm, l-l-laine." Nabubulol nyang sabi. -"ano yun"

"What if nalaman mo na may one guy na nagkagusto sayo, then he admits na gusto ka nya. Do you think na may chance yung guy para sayo?"

"Ahmmmmm depende. Ganito kasi yan. Love takes time. You know para masabi mong sya na yung the one mo. Make sure nagkaroon na kayo ng experience or bonding together blablabla. Para naman hindi boring yung relationship nyo. Siguro oo kapag may experience na kami together. Experience na ano huh ikaw baka kung anong iniisip mo dyan. Wag kang green minded."

"Tsckkkkk ako green-minded. I'm not the kind of guy that you think."

"Aysooooossss, O ay anong klaseng lalaki ka ba?"

"Let's say I'm a guy in love, sayo."

"Huh ano?" Gulat kong sabi.

"Duhhh, I said in love sa inyo. Ily'all as my classmate. I think I'm the luckiest person because I met y'all kahit na mayroon akong doubt sa inyo."