അനീനയും ഡേവിഡും തേയിലത്തോട്ടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ തങ്ങളുടെ വാഹനം നിർത്തിയ ഗോഡൗൺ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുകയായിരുന്നു സൂര്യൻ തലക്ക് മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു ചൂട് അസഹന്യമായിരിക്കുന്നു. കയ്യിലിരുന്ന വെള്ളം അനീനക്ക് നൽകി കൊണ്ട് ഡേവിഡ് നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു അനീനയും ഡേവിഡിനെ അനുഗമിച്ചു ഇരുവരും നടന്നു ഒരു വലിയ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ അല്പം വിശ്രമിക്കാൻ ഡേവിഡ് മരത്തിന്റെ തണലിലേക്ക് കയറി നിന്നു അനീന അലസമായി ചുറ്റുപാടും നോക്കികൊണ്ട് മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു.
" അനീന ഞാൻ നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാം മുഴുവൻ കേട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ട് നിനക്ക് എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം "
അനീന പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് ഡേവിഡിന്റെ അരികിൽ വന്നു അഭിമുഖമായി നിന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
" എന്താ ചേട്ടായി പറയാൻ ഉള്ളത് വല്ലാത്തൊരു വിഷമം പോലെ എന്താ പറ്റിയെ "
അനീനയുടെ നോട്ടം നേരിടാനാകാതെ ഡേവിഡ് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നു കൊണ്ട് പറയാൻ ആരംഭിച്ചു
" നിന്റെ ആ കാമുകൻ ഇല്ലേ ജസ്റ്റിൻ അവനു വേണ്ടി നീ ഇനി കാത്തിരിക്കണ്ട അവനെ എനിക്ക് കൊല്ലേണ്ടി വന്നു "
അനീന ശ്വാസം നിലച്ചത് പോലെ നിന്നു.കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണ്നീര് ഒലിച്ചിറങ്ങി ഡേവിഡ് അരയിൽ നിന്നും തോക്കെടുത്തു വീണ്ടും അതിൽ വീണ്ടും ബുള്ളറ്റ് നിറച്ചു തോക്ക് ലോഡ് ചെയ്തു അനീന പേടിച്ചു പുറകോട്ടു നീങ്ങി. ഡേവിഡ് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു തോക്ക് അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുത്തു.
" എനിക്കവനെ കൊല്ലേണ്ടി വന്നു എന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ.എനിക്ക് മനസിലാകും നിന്റെ വിഷമം നിനക്കെന്നെ കൊല്ലാം ആരുമറിയില്ല അതിനു ശേഷം ഇവിടുന്നു നേരെ നടന്നാൽ നിനക്ക് അമ്മയുടെ അടുത്ത് എത്താൻ സാധിക്കും"
അത്രയും പറഞ്ഞു ഡേവിഡ് രണ്ടടി പുറകോട്ടു മാറി അനീന ഡേവിഡിന് നേരെ വിറച്ച കൈകളാലെ തോക്ക് ഉയർത്തി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു കൊണ്ട് കാഞ്ചിയിൽ വിരൽ വെച്ചു.
ഡേവിഡ് അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ തന്നെ നിന്ന അനീന തോക്ക് നിലത്തേക്കിട്ടതിന് ശേഷം ഡേവിഡിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയെത്തി കരച്ചിലോടെ ഡേവിഡിന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു
