သက္တန္းလည္း ဒီအတိုင္းေနလို႔မရတာနဲ႕
ဗီဒိုထဲမွာရွိတဲ့ အက္်တစ္ထည္ကို ေကာက္၀တ္လိုက္ရင္း ထမင္းစားခန္းထဲကို ဆင္းသြားလိုက္တယ္
" လူႀကီး စားေနၿပီလားဗ် ကြၽန္ေတာ့္ေတာင္မေစာင့္ဘူး"
"မင္းက ေတာ္ေတာ္နဲ႕မွမၿပီးတာကို "
"ဒါနဲ႕လူႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္ေလး လို႔မေခၚပါနဲ႕လား ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ သက္တန႔္လင္း"
"ဒါဆို လင္းလို႔ေခၚမယ္ မင္းလည္း ကိုယ့္ကိုလူႀကီးလို႔မေခၚနဲ႕
"ဒါဆိုဘယ္လိုေခၚရမလဲ အမ္..... ကိုဈာန္ ကိုမီး ကိုလွ်ံ
လူႀကီးမွာ ညီရွိလား "
"ရွိတယ္ေလ "
"လူႀကီးညီက လူႀကီးကို ဘယ္လိုေခၚလဲ"
" ကိုကို လို႔ေခၚတယ္ "
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုကိုလို႔ေခၚမယ္"
"သေဘာဗ်ာ "
"ကိုကို႔မွာ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းရွိလား မိဘေတြေကာ"
"ကိုယ့္မိဘေတြက စင္ကာပူမွာေနတယ္
ညီေလးကေတာ့ ကိုရီးယားမွာေက်ာင္းတက္ေနတယ္ "
"ဒါဆို ကိုကို႔မွာခ်စ္ရတဲ့လူေကာရွိလား"
"အင္းရွိတယ္ သူဒီေန႕ကိုယ့္ဆီဖုန္းဆက္တယ္ သူျပန္လာေတာ့မယ္တဲ့"
"သူက ဘယ္သြားတာမို႔လို႔လဲ"
"သူက ကိုရီးယားသြားတာ "
"ကိုကို႔ကို သူကထားသြားခဲ့တာေပါ့ "
"အင္း ဟုတ္တယ္ ကဲ ေတာ္ေတာ္ စပ္စုတဲ့ လင္းပါလား စားေတာ့ ၿပီးရင္အိပ္ၾကမယ္"
"ဟမ္ အိပ္ၾကမယ္"
မ်က္လုံးျပဴး မ်က္စံျပဴးရွိေနတဲ့ လင္းေၾကာင့္ ဈာန္လည္း စခ်င္လာတာနဲ႕
"အင္းေလ အိပ္ရမယ္ေလ"
"ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္မွာအိပ္ရမွာလဲ"
"မင္းမနက္က အိပ္ေနတဲ့အခန္းမွာပဲေလ "
"အဲ့ဒါ ကိုကို႔အခန္းမဟုတ္ဘူးလား ဒါဆိုကိုကိုကဘယ္မွာအိပ္မွာတုန္း"
"ဟုတ္တယ္ေလ ကိုကို႔အခန္း လင္းနဲ႕အတူ ကိုကိုကအိပ္မွာေလ "
YOU ARE READING
ကိုကိုဘောစိ
Romance*Unicode* ကျွန်တော်ကကိုကို့ရဲ့ ကလေးဆိုးလေး #သက်တန့်လင်း ဒါဆိုကိုကိုက မင်းကိုထိန်းမဲ့ ကလေးထိန်းပေါ့ #ဈာန်မီးလျှံ *Zawgyi* ကြၽန္ေတာ္ကကိုကို႔ရဲ႕ ကေလးဆိုးေလး #သက္တန႔္လင္း ဒါဆိုကိုကိုက မင္းကိုထိန္းမဲ့ ကေလးထိန္းေပါ့ #ဈာန္မီးလွ်ံ
