Onvergetelijke pijn

~ 36 ~

"Wie heeft dat gedaan?!"

Ik kijk haar vol ongeloof aan.

Zou ze het weten?

"Hij is in elkaar geslagen door wat jongens.. Hij weet alleen niet wie. De politie is al langs geweest.." Zegt ze zachtjes.

Ik loop naar haar toe en knuffel haar stevig.

Ik weet wat er aan de hand is.

Ik voel me zo vies.

Een verader.

Ik weet het zeker, die jongens hebben hem gepakt.

Geen twijfel mogelijk.

"Sarah, het is allemaal zo toevallig. Eerst Yassir en nu dit.. Mijn broer komt helemaal kapot thuis man.

Elke dag" zegt ze en laat me los.

"Ze willen ons pakken" vervolgt ze.

"Wie is ze?"

Haar ogen worden groter en ze kijkt de andere kant op.

"Wie. Is. Ze?"

Haar ogen vullen zich met tranen.

"Inaya?" Ik loop naar haar toe.

"Ik weet het ook niet" zegt ze zachtjes.

Haar blik is nog steeds de andere kant op gericht.

Iedereen die langsloopt kijkt ons aan.

''Inaya? Je kan het me toch gewoon eerlijk vertellen?''

Ik sla een arm om haar heen en ze draai met haar rug naar me toe.

Waarom doet ze zo raar? Ik wist wel dat ze meer wist.

''Weetje, laten we alles voor een dag vergeten'' zegt ze en veegt haar tranen weg.

''Ben je pysco?'' ik kijk haar met open mond aan.

''Je broer ligt in het ziekenhuis, ik heb shit aan me hoofd, jij ook''

''Voor vandaag? Boeit ons dat niet. We gaan vandaag los & vergeten alles''

Ze kijkt me uitdagend aan en een stem in mijn hoofd hoor ik zeggen; ''Vergeet je shit & wees gelukkig voor een nacht''

Ik glimlach vals naar haar en ze loopt snel naar boven.

''Wacht! Wacht!'' zeg ik zachtjes.

''We kunnen toch niet zomaar weg?''

''Vandaag kunnen we alles'' ze draait om.

''Nee Inaya, jij meld je ziek. Ik zeg tegen me vader dat ik vandaag met jou ga winkelen om alles te vergeten'' stel ik voor.

''Doen we, deze tering school belt toch niet naar huis'' ze lacht en we lopen via de parkeerplaatsen naar buiten.

De BMW van Safouane staat er weer..

''Inaya, snel andere weg.''

''Snel'' herhaal ik zenuwachtig.

Ik draai me om en hoor 2x achter elkaar getoetter.

''Snel''

''SARAH!'' hoor ik achter me.

''Shit'' zeg ik en sta stil.

''Ik ga hier niet bij staan'' zegt Inaya en kijkt zuur de andere kant op.

Ik draai om en zie Safouane mijn kant op lopen.

''Wat is er?'' vraag ik.

Ik probeer me in te houden.

Ik wil schreeuwen & huilen.