Onvergetelijke pijn

~56 ~

"Waar heb jij het over?"

Vragend kijk ik hem aan.

"Niet liegen nu. Bij wie stapte jij uit?"

Hij bekijkt me van top tot teen aan.

"Kifesh je haren zijn nat?"

"Ik ben naar de kapper geweest" lieg ik.

"Hebben ze geen föhn?" Hij kijkt me glimlachend aan.

"Ik had geen tijd, we hadden 9 uur afgesproken toch?"

Ik voel mijn wagen rood worden en kijk snel de andere kant op.

"Waarom deed je nou zo?"

Eigenlijk voel ik me wel schuldig.. Hij doet zo hard zijn best voor mij en dan naai ik hem recht in zijn gezicht.

Waar ik mee bezig ben is eigenlijk wel erg, stel dat ik hem leuk vond en hij had een "relatie" met iemand zonder dat ik het wist..

Maar ik wil hem geen pijn doen...

"Ik weet het niet.." Zeg ik zachtjes.

Het onderwerp over de auto heb ik me gelukkig uit kunnen praten.

Ik maak van mijn natte haren een hoge knot en zie Imaddine naar mijn pols kijken.
Shit.

"Hoe kom je aan die armband Sarah?"

"Van iemand gekregen" zeg ik en kijk uit het raam.

"Je hebt dus wel iemand.. Ben blij voor je" zegt hij zachtjes en start de motor.

En dit pakt me zwaar..

"Waarom boeit het je zoveel als ik iemand heb Imaddine.."

Hij geeft geen antwoord en rijd de stad uit.

Na een lange stilte begin ik me wel echt klote te voelen..

"Hoe was het met Maryam" vraag ik met mijn blik naar mijn schoenen toe gericht.

Volgens mij is mijn hoofd overdreven rood.

"Hoe moet het zijn? Gewoon. Ik heb het haar vertelt ze bleef me smeken om niet weg te gaan en zweerde 10x wollah dat ze ging veranderen. Maar ik zei dat mijn gevoel voor haar niet kon veranderen hoe graag ik het ook wou. Ik bleef bij haar tot ze weer normaal kon lopen aangezien ze echt overstuur was. Maarja je laat iets los voor iemand anders, en je begint langzaam spijt te krijgen" zegt hij en zucht luidruchtig.

"Voor wie geef je haar op Imaddine. Wees eens duidelijk.. Heb je iemand anders achter haar rug om?"

"Nee zo vies ben ik niet. Je moet straight met iemand zijn. En mensen vooral geen valse hoop geven" zegt hij en rijd de parkeerplaats van het hotel op.

Ik weet dat die laatste zin voor mij bedoeld was.

Ik stap zonder wat te zeggen uit de auto en loop het hotel in.

Imaddine's voetstappen hoor ik achter me.

Hij kan net de lift instappen voordat de deuren sleuten.

We zeggen niks tegen elkaar, het is overdreven stil.

Wanneer ik uit de lift wil stappen knalt er een klein meisje tegen me aan.

Ze valt op de grond en begint te huilen.

Serieus?

"Sorry! Hey.. Gaat t?" Vraag ik bezorgt aan het meisje.

Ik help haar overeind en ze kijkt me met tranen in haar mooie blauwe ogen aan.

"Safiaaa! Wat is er gebeurd?!"