Bir kadın sokağın ortasında, arkasında bıraktığı yıkımı izlerken avucundaki çizgiler sızlamaya başlamıştı.
Adamın biri pusulasını kaybetmiş şekilde o sokaktan geçerken kimsesiz birinin mahlasını duymuştu.
Kayıp ruhların bedenlerine ulaşmaya çalışt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir hüzünlü perdede gençliğim oynuyordu. Arkadan bir yükselip bir alçalan melodi nabızlarımın üzerinde dolaşıyordu.
Nefes seslerime bir kadının adım sesleri karışıyordu. Gençliğim hareketlerine ara veriyor büyük sahnenin ilerisine çeviriyordu bakışlarını.
Annesinin gözleriyle dikkati dağılıyordu. Yüzünde kocaman sıcak bir gülümseme doğuyordu.
Annesine baktığımda arkasına saklanmış parlak bir metal görüyordum. Kaşlarım çatılıyordu bu anı hatıralarımdan çıkartıp önüme koyuyordum.
Sonucunu bildiğim bir matematik probleminin en komplike yerinde takılı kalmıştım.
O metalin namlusu şimdi gençliğime uzanmıştı. Peki ben uzansam avucumda ki çizgilerle kurşunları durdurabilir miydim?
Annesinin yüzünde mimik kıpırdamadı. Art arda sekiz kez bastı tetiğe. Hiç duraksamamıştı.
Kadının adımları geldiği gibi giderken seyirci koltuklarından birinde oturmuş beyaz gömleğime sıçrayan kızıl sıvıyı izliyordum.
Önünde koca bir hayat olduğunu sanan genç kızın cesedi bir fırtınanın şiddetiyle sarsıldı. O fırtınanın acımasız rüzgârları beni gerçekliğe geri çekti.
Şimdi karanlık bir sokakta o fırtınayı aratmayan rüzgârların ortasındaydım.
Yıldızlar peş peşe kayarken yer yüzü bekçilerinin ellerinin üzerine yeni katliamların resmini çiziyordu.
Tam karşımda dikilen adam hiçbir şey söylemeden yüzüme bakıyordu.
Ne yapacağımı bilemeyip bir an bocalasamda kendimi toparlayıp ben de ona meydan okuyan gözlerle bakmaya başladım.
"Ne gördün?"
Sarsılması güç duvarlarla çevrili gibi çıkan sesim özünde terk edilmiş bir harabeydi.
Dudağının bir kenarı yukarı doğru kavis kazandı. Az önce ifadesiz bakan gözleri şimdi renkli bir tehdit içeriyordu.
"Çok güzel şeyler. Ama şunu da belirtmeliyim ki daha güzel şeyler de görmek isterdim."
Neyi kastettiğini anlamak için yüzünü izledim, ahlaksız bir ifade aradım fakat bulamadım. Tam konuşmaya başlayacağım sırada kelimeleri kelimelerimin önünü kesti.
"Sanırım sizi polise teslim etmem gerekiyor kanun kaçağı hanımefendi."
"Kanunların ne dediği sikimde değil. Yanlış bir şey yapmadım."
Oysa cehennem kapısından yayılan sıcak alevleri yüzümde hissedebiliyordum.
"O zaman gözlerinizin içinde yaşayan kadının neden korku dolu olduğunu açıklar mısınız?"
