KARA +18(YENİDEN YAZILIYOR!)

-bölüm 37 -(yarı final)

Yarı final adına fazla yorum yapıp ve oy verirseniz daha güzel olur bu yarı finali biraz daha güzelleştirir hepinizden tek isteğim bu iyi okumalarr✨

Bölüme başladığınız saat:

Bölüm şarkısı: hiç ışık yok (slow)

Efil kuyucu

Ellerimle kapattığım kulağımdan elimi çektim, Axel'in silahı duvara sıkmasıyla duvarda kurşun izi kalmıştı. Titreyen dudaklarımı birbirine bastırıp Ceren'i düşündüm. Bir şeyden haberi yoktu . Sadece oynuyordu
Bacaklarımı kendime çekip önüme eğildim.

Axel elindeki silahı bırakıp gülümsedi.
"Sen bana yalvaracaksın!" Dedi. Yanıma hışımla yaklaştığında ayağa kalkıp kapıya koştum. Kolumdan tuttuğunda belimi kapıya doğru çarptırdı.
"Ah!" Diye inledim yüzüne bakarken. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu. Ellerim kızarmıştı. Canım acıyordu.

Büyük odaya bakıp dişlerimi sıktım. Nude tonlarda dekora edilmişti. Kenarda desensiz beyaz yorgana bakıp oraya odaklandım, kolumu sıktıkça canım çok acıyordu.
Tekme atmak için derince nefes aldım ve ayağımı karnına doğru savurdum. Geriye sendelerken kapıyı açıp merdivenlere yönelmek istedim.

Belimden tuttu sıkıca kendime bastırdı beni büyük koridordan yeniden odaya soktu beni.
"Bırak!"
"Senin yüzünden kardeşim öldü lan benim!" Dedi aniden bağırarak. Seslice yutkunup gözümden akan yaşı sildim. Duvarın köşesine benimle beraber çökmüştü ve kapıyı kapatmıştı.
"Ben yapmadım!" Bağırdığımda bileğimi tutup yere bastırdı.
"Sen yaptın lan sen!"

Arkasını dönüp masaya ellerini dayadı, benimle arkası dönük konuşuyordu.
"Sen.." dedi nefes vererek,  ayağa kalkıp yanımdaki koltuğa oturdum. Korkuyla oturdum.
"Sen benim elimdesin ve Ateş seni bulamıyor. Şu an çıldırıyordur eminimki."
Bacaklarımı kendime çekip gülümsedim, donuyordum biraz.

Sanki hissetmiş gibi bana döndü ve yatağa geç dedi. Gözlerimi devirip yatağa girdim. Yorganı üstüme çektiğimde iyi hissettirmişti.
"Sen bana vurdun." Dedim yüzüne bakarak, perdeyi kenara doğru kaydırıp elini cebine soktu.
"Ama artık sen benim için bittin. Ölüsün gözümde." Dedi. Titreyen dudaklarımı kontrol etmeye çalışırken gülümsedi.
"Keşke hiç gelmeseymişim Türkiye'ye seni de görmeseymişim, ama bitecek."

Hızlı hızlı nefes almaya devam ettim, gözlerim acımıştı artık ağlamaktan . Karnımı tutup dudaklarımı ısırdım.
"Bak ben bu bebekleri doğurmak istiyorum Axel bana acımıyorsan karnımdakilere acı sen o kadar acımasız değilsin."
Duraksadı.
"Sana her şeyimi verebilirdim lan ben ama sen sana dokunmamı bile istemedin şimdi de başkasından hamilesin!"
Karnımı okşayıp kafamı geriye düşürdüm, sadece kendi tarafından düşünüyordu.

Dudağımdaki kuruyan kanı temizlemek için yanı başımda duran ıslak mendilden bir tane çekip dudağıma yönelttim.
"O zamanlar iyi değildim ben, babam yüzünde.."
"Ateş ne yaptı da düzeldin lan!" Diye bağırdı sözümü keserek.
"Ateş beni sevdi." Dedim net bir şekilde . Ellerini cebinden çıkardı.
Perdeler rüzgarlara uçuşuyordu.
"Bende sevdim."
Dudaklarım hafifçe kıvrıldı. O mu sevmişti beni?
"Seni öldürürüm diye tehdit eden sendin."
"Öldüreceğim." Dedi net bir şekilde.

Aniden kalkıp ona vurmak istediğimde kollarımı çevirdi ve yere doğru itti. Yere düşmemle dirseğim sızladı.
Aniden gözleri büyüdü ve kolumdan tutup kapıyı açtı.
"Axel bırak!"

Umursamayıp merdivenlere sürükledi beni, karnımı tutmak isterken diğer kolumu da tuttu ve hızlıca merdivenlerden sürükledi. Canım fazlasıyla acıyordu , ruhum acıyordu. Ateş beni bulamamıştı..
"Bırak!" Diyerek tekrarladım kelimeyi.
Beni yere ittiğinde karnımı tuttum ve cenin pozisyonunu aldım.
Bana attığı tekme bacağıma denk gelmişti, inlemelerim evde yankılanırken Ceren'e baktım. Bahçedeydi.