"ဒီအိမ်မှာ Lee Taeyong ဆိုတဲ့သူ ရှိလားဗျ"
အိမ်လိပ်စာအတိုင်း ရောက်သွားတော့ သူနဲ့ရွယ်တူ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုပဲ တွေ့တယ် ။ မျက်နှာက ဂျစ်ကန်ကန်နဲ့ ။
"မရှိပါဘူး"
ထူးဆန်းတယ် နောက်ဆုံး ရောက်လာတဲ့ စာက လပိုင်းလောက်ပဲ ကြာသေးတာမို့ ဒီလိပ်စာအတိုင်းပါပဲ ။
"ဒီအိမ်မှာ နေလာတာ ကြာပြီလား ဗျ "
"မွေးကတည်းက ဆိုပါတော့ "
"aww"
"သားရေ ဘယ်သူလဲ "
အိမ်ထဲကနေ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အော်မေးသံကို ကြားလိုက်ရတယ် ။
"Lee Taeyong ဆိုတဲ့သူကို လာရှာတာတဲ့
မား အသိထဲ ရှိလား "
"ဘယ်သူ .. "
"Lee Taeyong တဲ့ "
"ဘုရားရေ သူက ဒီကို ဘယ်လိုလုပ် "
အသံပဲ အရင်ကြားရတဲ့ အမျိုးသမီးဟာ Lee Taeyong နာမည်ကို ကြားတော့ အထိတ်တလန့်နဲ့ ပြေးထွက်လာတယ် ။ သူ့ကို အလန့်တကြားကြည့်တယ် ။ ပြီးတော့မှ သက်ပြင်းချတယ် ။ ပြီးတော့ အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ရင်း စိတ်ငြိမ်သွားပုံရတယ် ။
"Lee Taeyong ကို ဘာလို့ရှာတာလဲ "
"ဒီစာတွေကြောင့်ပါ "
စာတွေကိုမြင်တော့ အမျိုးသမီးဟာ တစ်ခနလောက် တုန်လှုပ်သွားဟန်ရှိတယ် ။
"အိမ်ထဲ ခန ဝင်ထိုင်ပါအုံး "
"မထိုင်တော့ပါဘူး ၊ အဲ့ဒီလူ ဘယ်မှာ ရှိနေသလဲ ပြောပါ သွားရှာလိုက်မယ် "
"ခနလေးပါ တကယ် ခနလေး ၊ ပြီးရင် အန်တီကိုယ်တိုင် သူ့ဆီ လိုက်ပို့ပေးပါမယ် ၊ အခု အဲ့ဒီစာတွေရဲ့ ပိုင်ရှင်က ဆက်သွယ်ခိုင်းလိုက်တာလား "
"မဟုတ်ပါဘူး "
"Kim Do Young ရော နေကောင်းပြီး
အဆင်ပြေနေရဲ့လား "
အဲ့ဒီအမျိုးသမီးဟာ ဦးလေးကြီးကိုပါ သိပုံရရင်
ထိုအမျိုးသမီးပဲ ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ ချက်ချင်းတွက်ဆမိလိုက်တယ် ။
"လွန်ခဲ့တဲ့ February ကပဲ အလွန်ဆိုးဝါးတဲ့
ဓာတ်မတည့်မှု တစ်ခုကြောင့်ပဲ .... "
YOU ARE READING
A letter to someone ( 90s Love)
Fanfictionနှစ်တစ်နှစ်ရဲ့ February လ အစတိုင်း ရောက်လာတတ်တဲ့ စာတစ်စောင် ရှိတယ် ။ ပြန် စရာမလိုတဲ့ စာတွေ ဆိုပေမယ့် မျှော်နေမိတဲ့ စာလေးတွေ ။
