Lee Taeyong က တျခားလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။
မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေပမယ့္ ေနာက္ေန့ မနက္မိုးလင္းတဲ့အခါ Lee Taeyong က တျခားသူတစ္ေယာက္ တကယ္ ျဖစ္သြားခဲ့တာပဲ ။
သူအိပ္ယာက မႏိုးခင္ အရင္ထၿပီး ေက်ာင္းကိုထြက္သြားတယ္ ။ အၿမဲတမ္း သူ မနည္းႏိုးမွ အိပ္ယာထ တဲ့သူက သူ႔ထက္အရင္ထၿပီး ထြက္သြားလို႔ မ်က္ႏွာေလးေတာင္ မျမင္လိုက္ရဘူး ။
ေက်ာင္းထဲမွာလည္း ရွာမေတြ့သလို စာသင္ခန္းထဲလည္း မေတြ့ဘူး ။ စာသင္ခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ၿပီးတဲ့အထိ သူက စိတ္နဲ႔လူက မကပ္ဘူး ။
"Lee Taeyong ကို ေတြ့မိေသးလား "
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေမးေတာ့ ကလပ္ဘက္ သြားတယ္လို႔ လက္ညိုးထိုးျပတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရွာေတြ့ၿပီပဲ ။
သူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာ ခါတိုင္းထက္ပိုသြက္ေနခဲ့တယ္ ။ ကလပ္ ရဲ့ အခန္းတံခါးနားေရာက္ေတာ့ ေတြ့ရင္ ဘာေျပာရမလဲ စိတ္လႈပ္ရွားလို႔ ခနရပ္လိုက္မိတယ္ ။
"ခ္ခ္ "
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ ရယ္ေမာသံ ၿပီးေတာ့ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့ စကားသံ ခပ္တိုးတိုး ။ ဘယ္သူလဲ သိတာေပါ့ ။ ဒီအသံေလး ကိုေတာင္ သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ျမတ္ႏိုးရသလဲ ။
ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနရာကေန တုန္လႈပ္လာတယ္ ။ ဒီတံခါးကို သူဆြဲဖြင့္လိုက္ရင္ ႀကံဳေတြ့ရမယ့္အရာက သူ မလိုခ်င္တာ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ တံခါးလက္ကိုင္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြမွာ ေခြၽးေတြနဲ႔ ခြၽဲနစ္လာျပန္တယ္ ။ဘာကိုမွ မေျပာရဲ မဆိုရဲတာ မရိွတဲ့ ကင္ဒိုေယာင္း ဟာ Lee Taeyong နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တကဟ္ကိုပဲ အားနည္းလိုက္တာ။ ဒါကိုလည္း သူ႔ကိုယ္သူ အားမရေပမယ့္ အဲ့ဒီတံခါးကို ဆြဲမဖြင့္ရဲခဲ့ဘဲ စာၾကည့္တိုက္ဘက္ကို ေခါင္းငိုက္စိုက္ နဲ႔ ထြက္လာျဖစ္တယ္ ။ စာအုပ္ထဲမွာ ရီသံကို ၾကားရတယ္ ။ စကားသံခပ္တိုးတိုးေတြေရာပဲ ။
"Lee Taeyong က ေသာက္ရူးပဲ "
ခပ္တိုးတိုး က်ိန္ဆဲၿပီးေနာက္ စားပြဲေပၚမွာပဲ ေမွာက္အိပ္မိေတာ့တယ္ ။ စာအုပ္ထဲက ရီသံေတြ စာအုပ္ထဲက စကားသံေတြကို ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့တာလည္း ပါတယ္ ။
YOU ARE READING
A letter to someone ( 90s Love)
Fanfictionနှစ်တစ်နှစ်ရဲ့ February လ အစတိုင်း ရောက်လာတတ်တဲ့ စာတစ်စောင် ရှိတယ် ။ ပြန် စရာမလိုတဲ့ စာတွေ ဆိုပေမယ့် မျှော်နေမိတဲ့ စာလေးတွေ ။
