BU HİKAYE 2021 YILINDA YAZILMIŞTIR VE DÜZENLEME (EKSİKLERİNİN FAZLA OLDUĞUNU BİLMEME RAĞMEN) YAPILMAYACAKTIR.
(DİYALOG AĞIRLIKLIDIR.)
"Kötü bir şey olurda ağlarsam Jisoo'yu göremiyim amin."
"İso mu ne diyorsun ya kiminle konuşuyorsun?"
"Seninle değ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Saraydan hallice olan evde hepimiz yerlerimizi almıştık.
Kafama siyah bir örtü geçirdim ve mutfaktan kaptığım bıçağın üzerine hazırladığım kırmızı karışımı dökerek kan gibi durmasını sağladım. "Hazır mısın?" muşmula suratlı tereddütle bıçağa baktı, "Yanlışlıkla ayağına cidden saplamayasın!" yok artık dercesine yüzüne baktım, "Katil olacaksam seni öldürerek olmam tatlım merak etme!" kafasını iki yana salladı, "Belli olmaz senin işin."
Donuk suratımla ona baktıktan sonra kenara çektim ve yere yatmasını bekledim, yere yattıktan sonra eline baktım, elinde ketçap olması gerekiyordu, "Ketçabı aldın mı?" diğer elini gösterdi ve saçlarıyla yüzünü kapattı.
Oyun başlıyordu.
Orhan üç kişiyle birlikte içeriye girdiğinde onları koltuğa oturttu ve kendide oturarak yüzlerine baktı, kafamı saklayıp onları dinlemeye başladım, "Nerede?" diye sordu lokantada karşılaştığımız çocuk, Orhan güldü ve ayağa kalktı, "Çağırayım."
Buraya doğru gelmeye başladığında elimde ki bıçağa iyice sarılarak yutkundum ve muşmula suratlıya dönüp kolundan tuttum, "Kalk kalk! Düşeceksin."
Ne olduğunu zor anlasa bile ayağa kalktı, Orhan nihayet gelebilmişti. Başımdaki örtüyle yüzümün yarısını kapattım ve üzerime biraz kırmızılık bulaştırıp ortaya çıktım, sıra muşmula suratlıdaydı.
Kulakları sağır edecek derecede bir çığlık koparttığında önce korksamda sonra toparlandım ve bana dönük olan göğsüne doğru götürüp getirdim bıçağı, muşmula surata baktım rolünü öyle bir oynamıştı ki bir an gerçekten mi sapladım acaba diye bıçağın ucuna bakmıştım.
Ne de olsa işim belli olmazdı!
Kendini gürültüyle yere bırakırken oynadığı oyunculuğa utanmasam hayran kalacaktım. Flash tv oyunculuğundan k-drama oyunculuğuna yükselmişti mübarek!
Orhan korku dolu gözlerle bana bakarken bıçağı kaldırdım ve muşmula suratın yere düşen bedeninin üzerinden geçip ona doğru adım attım. Orhan ellerini kaldırdı ve geri geri gitmeye başladı, bu sırada Banu ve abileri ayaklanmıştı,
"Yapma!" dedi Orhan titrettiği sesiyle, kendimi gerçekten bir katil gibi hissediyordum.
"Sıra sende!" dedim ve tamamen doğaçlama olarak hastalıklı bir kahkaha attım, ben bile ürkmüştüm bu abiler ne yapacaktı bilmiyordum. Orhan'a doğru bir adım attığımda tamamen dikkatlerini çekmiştim, gözlerimi çaktırmadan yukarı kata kaldırdım ve bana bakan Seyyar'a göz kırptım, göz kırpışımın hemen ardından Seyyar yukarıdan aşağı gerçekçi ve kırmızıya boyanmış bir mankeni boğazından asılı bırakırken Banu atabileceği kadar büyük bir çığlık attı ve yere çöktü, sarkıtılan şeye baktım, ayaklarından kan damlıyordu daha doğrusu onlar öyle olduğunu sanıyordu.
