Someone You Loved

35

⇄   ◃◃   ⅠⅠ   ▹▹   ↻

SYL Chapter 35

Feeling the cold weather on my skin.  Dinama ko  Ang  bawat hampas Ng hangin Sa aking balat. Nanunuot Ito sa aking balat.

"Mag iingat na. Tawagan mo ako pag naka baba ka na." I nod to my father as he pull out my belongings from his truck.  I kissed his cheeks before waving my good-bye.

  Mas minabuti nila mama na pabalikin ako Ng maaga  kaya Hindi no na nasabi  may Eugene na ngayon Ang uwi ko.

Napapikit ako Ng makaramdam Ng kaunting lungkot dahil Ito Ang unang pag kakataon na Hindi ko sila makakasama sa bagong taon. I need to comeback to our apartment as early as possible Kasi Wala Ng biyahe Ang bus sa susunod na lingo, the city decided to cut off the trips early because of some security issues.  To secure a safe holidays for everyone. Kung Hindi ako aalis Ng maaga ay Hindi  na ako makakaabot.
  
The fog from the  window keep in blocking the view form the outside. Mabilis Lang  biyahe kaya Naman alas siyete palang ay nasa bayan na ako. The moment i step out from the bus I knew I'll be facing another wave of everything life can offer. 

Huminga ako Ng mabigat saka napiling sumakay na sa tricycle papunta sa apartment namin. I know I'll be waiting alone, Wala parin akong natatangap na Minsahe Mula Kay chanel pero Hindi parin ako nawawalan Ng pag-asa.  Pag dating ko sa  apartment ay Saka Lang Ako nakapag pahinga. I also texted my father that I'm already inside and he only replied with a simple okay.

Nagising ako dahil sa ingay Ng cellphone ko na nasa ilalim Ng aking unan.

Alas diyes na pala at may tatlong text ako Mula Kay Eugene.

'good morning do you have any plans for today?' and  Ang susunod  Naman ay fifteen minutes Ang pagitan.

'are you busy? Can I call?'  Nakita ko na tumawag siy Ng isang beses at nasundan pa Ng text.

'you're making me nervous, why u not answering your phone?'  iyon  na Ang last message iyon at nasundan na Ng tawag na Hindi ko Naman nasagot.

Nag ring muli Ang cellphone ko kaya naman nataranta akong huminga Ng malamim bago pinindot.

"Hello?"  I probed.

" I'm outside your apartment building." Iyon Lang sinabi Niya at nataranta ako na mag ayos at lumabas. Nag madali ako sa pag bukas Ng  pintuan at akala na nasa baba siya at nag hihintay sa akin pero Hindi pa ako naka labas Ng pintuan  Ng bunmungo na sa matigas niyang katawan.

My eyes widen as he pushed himself to our room. Nanlaki Ang Mata ko dahil sa mabilis niyang kilos.

"Anong ginagawa  mo dito?"   Nakita ko ang higpit kanyang panga habang sinusubukang huwag kumibo. His Black jacket is a mess, Pati narin Ang kanyang buhok.

He looked at me with a glare and tried to cupped my face. The veins from  the back of his hands keep on showing as he calm his breathing.

"You scared the shit out of me. Alam mo ba na bumiyahe ako Ng alas otso para Lang Makita ka dahil Hindi ka sumagot sa mga text at tawag ko?"

I  gaped. Bumuka at sara Ang labi ko pero Walang lumabas na salita. Napa hilot ako Ng sintido  dahil maaga nga akong naka uwi. My lips twitched from nervousness.