Bölüm 3

12 8 0
                                    

Aradan 1 hafta geçmişti. Bu 1 hafta içerisinde bende okula başlamıştım. Beni ilk görenler şaşırıyordu. Yavaş yavaş alışıyordum onlara. Yan tarafımda ki komodinin üstündeki saate baktığımda daha erken olduğunu gördüm. Ben neden bu saatte kalkarım ki? Uyanınca bir daha uyuyamayacağım için dolabımın karşısına geçip vazgeçilmezlerim olan pantolon ve boğazlı dizimin üstünde biten siyah bir kazak giydim.

Odamdan çıkıp aşağıya indim. Babam salondan oturmuş bir şey yapıyordu. Yanına oturunca bana baktı ve gülümsedi.

Evvi: Günaydın kızım.

Calista: Günaydın.

Evvi: İyi uyuyabildin mi?

Calista: Evet, uyudum.

Babam gene kâğıtlara dönmüşken aklına sanki bir şey gelmiş gibi bana baktı.

Evvi: Gel seni bir yere götürecem.

Babam ile beraber ayağa kalktık ve beni sarayın en aşağı katına indirdi. Büyük ve siyah bir kapının önünde durunca kapıya garip bir şeyler yaptıktan sonra kapı açılmıştı. Babam ile içeriye girince büyülenmiştim. Çok güzeldi burası. Çok da ferah. Odanın uç noktasına gittiğimizde babam bir dolaptan siyah kare kadife kutuyu bana verdi.

Evvi: Bunu sana normalde 12. Yaş gününde verecektim ama kısmet bugüne imiş.

Babamın bana verdiği kutuyu açtım. İçinden bir kolye ve üç bilezik çıkmıştı.

Evvi: Safir taşı

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Evvi: Safir taşı. Dünyada ki en kıymetli taşlardan biridir. Tabii ki burada da öyle. Bizim gezegenimizde Dünya da nadir veya kıymetli olan her şey boldur. Ama Safir taşı öyle değil. Dünya da kıymetli olduğunu gibi burada da çok kıymetli. Bunları da annenin babası vermek istemişti sana. Ama o savaşta ölmüştü. Kızım bunları sakın çıkarma.

Başımı 'Evet' anlamında salladım. Elimdeki kutuda olan kolye ve bilekliğe baktım. O kadar güzeldi ki... Babam baktım. Mutluydu. O mutlu olunca bende mutlu oldum.

Evvi: Gel kolyeni takalım.

Babam kutudan kolyeyi alıp boynuma taktı. Bileklikleri de takınca olmuştu.

Calista: Teşekkür ederim.

Evvi: Neden teşekkür ediyorsun ki?

Calista: Bana aile oldunuz: Gerçek bir aile. Hayatımda ilk defa aile sevgisi hissettim.

Babam gülümseyip benim boyuma eğilip bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Galiba onlara alışmıştım. Böyle bir aileye kim alışmazdı ki? Babam saçlarımı okşayıp arada öpüyordu.

Calista: Seni seviyorum baba.

Babam benden ayrılıp bana baktı. Yüzümü avuçladı.

Evvi: S-sen ne dedin a-az önce?

Uranüs'ün Garip İnsanları /Gezegen Serisi 1/ (Ara Verildi)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora