Bölüm17- Size Gelemiyorum

371 65 11
                                    

Benjamin Disrali "İlk aşkın büyüsü, asla sona ermeyeceğini sanacak kadar saf olmamızdan kaynaklanır." demiş. Bu cümlenin ne denli doğru olduğunu hayatımın sonuna kadar anlamamış olmayı dilerdim. Her zaman aşkın biten bir şey olduğunu bilirdim, bir taraf elbet bir gün sevmekten bıkar ve vazgeçerdi. Ama hiçbir zaman buna mecbur bırakılan aşıklar görmemiş yada duymamıştım. Taehyung'u tanıyıp, ona aşık olana dek...

Benim dünyaya ve tanrıya olan kızgınlığım ölene dek bitmeyecek bir şeydi, artık herkese ve her şeye karşı nefret dolu bir insan olmuştum. Oysa Taehyung'a deli gibi aşıktım, ya o? Hayır onunki aşk değildi, onun bana karşı olan hisleri bu kadar basit değildi. Ne kadar çabalasam, ne kadar sevsem de, asla onun gibi yüce bir sevgiye sahip olamadım. Ona deliler gibi aşıktım.

Artık deliydim ve aşıktım....

××××××××××××××××××××××××

"Bayım bugün markete gitmeseniz olmaz mı?"

"Senin yanından ayrılmak inan bana da zor geliyor, ama mecburum kuzum."

"Bayım, kalbim" telaşla doğruldum "Ne oldu kalbine, iyi misin Taehyung!" yüzündeki o çocuksu masumluğu ile "Kalbime bir şeyler oluyor, şu kelimeleri alıştıra alıştıra söyleseniz olur mu?" dedi. Gülümsedim, "Alışmanız gerekiyor artık küçük bey"

"Kolay değil bayım, aslına bakarsanız sabaha kadar uyuyamadım"

"Neden, rahat edemedin mi?"

"Hayır hayır, doğrusu yatağınız oldukça rahat. Hoş bu tür şeylerle ilgilenmeyi bırakalı uzun bir zaman oldu. Ayrıca sizin kollarınızın arasında olup rahat edememek saçmalık olurdu"

'E o zaman neden uyuyamadın? "

"Bütün bu şeylerin rüya olmasından korktum, uyandığımda her şey biter diye ödüm koptu bayım."

"Taehyung"

"Efendim"

"Bütün bunlar bir rüya evet, ama ikimizin rüyası. Eğer uyanırsak, beraber uyanacağız ama uyanmayalım olur mu?" yavaşça kıvrıldı dudakları, ardından ani bir hareketle küçük bir öpücük kondurdu "Uyanmayalım bayım, sonsuza kadar sürsün bu rüya" mutluluğu bir anda silindi yüzünden, o zamanlar anlamamıştım. Ama şimdi anlıyorum

Taehyung bu rüyanın sonsuza kadar sürmeyeceğini çok iyi biliyordu. Ben ise kendimi kandırıyordum....

__

My sun : taehyung gelmiyor musun bugün markete??

Küçüğüm : Geleceğim elbette bayım, ama şimdi bir işim var. Biraz bekletmek zorundayım

My sun : Ne işi?

Küçüğüm : Önemli bir şey değil, halledip geleceğim
[Marketin yerini unuttuğumu size söyleyemem]
[çok üzülürsünüz değil mi?]
[sizi üzersem kendimi affedemem]

"Nerede bu lanet olası defter" Taehyung evinin altını üstüne getirmişti ama kırmızı defterini bir türlü bulamıyordu, bulmak zorundaydı. Sinirle saçlarını karıştırıyor, derin derin nefesler alıp, tekrar aramaya başlıyordu. "Lanet olsun, nerede bu aptal defter!" Taehyung'un sinirden gözleri dolmuştu, ağlamamak için kendini zor tutuyordu. En sonunda dayanamayıp, yere çökmüş, bedenini soğuk duvara yaşlamıș ve bacaklarını karnına çekmişti. Gözyaşlarını daha fazla tutamazdı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Taehyung. O sırada telefonu çalmaya başlamıştı, Seokjin onu saatlerdir markette bekliyordu, en son bir şey olmasından korktuğu için aramıştı. Taehyung açmadı telefonu, Seokjin üst üste aramaya devam ediyordu. Taehyung onun böyle daha çok endişe edeceğini bildiğinden açmak zorunda kalmıştı

"B-bayım"

"Taehyung neredesin sen, neden açmıyorsun telefonlarımı, seni ne kadar merak ettiğimin farkında mısın?"

"Bayım" Taehyung daha fazla tutmamıştı kendini, tekrar ağlamaya başlamıştı. Seokjin ise deli gibi korkmaya başlamıştı

"Taehyung bir dakika, neden ağlıyorsun. Bir şey mi oldu?"

"Bayım sizi çok özledim"

"Taehyung beni özlediğin için mi ağlıyorsun??"

"Evet, sizi özledim ve size gelemiyorum." Seokjin git gide daha çok korkuyordu

"Neden gelemiyorsun küçüğüm, ne oldu? Anlat bana"

"Bayım ben size gelmek istiyorum ama gelemiyorum"

"Taehyung korkuyorum, ne oldu?"

"Unuttum, marketin yerini unuttum. Gelemiyorum. Evinizi de hatırlamıyorum. Oysa daha sabah oradaydım. Lanet olsun!" Seokjin'in o an yine tüm gerçekler yüzüne vurulmuştu. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Ama ağlarsa, sevdiği adama nasıl güç verebilirdi, güçlü olmak zorundaydı.

" Taehyung ağlama "

" Nasıl ağlamayayım bayım, size gelemiyorum diyorum "

" Sen gelemezsen, ben gelirim"

Bölümden hiç emin olamadım ama siz nasıl buldunuz?

Limerence'Taejin Où les histoires vivent. Découvrez maintenant