လူသားသစ္စာ [901 - 1100]

အခန်း (946)

အခန်း (၉၄၆) : ထူးဆန်းသော လိပ်ခွံကျွန်း

ကျောက်ခဲမိုး သည်းသည်းထန်ထန် ရွာသွန်းလာကာ သင်္ဘောပျံ၏ ကာကွယ်ရေး အစီအရင်ကို ခြေမွသွားသည်။ ကျောက်ခဲကြီးများက မီတာအတော်ကြီးမားပြီး ကျောက်ခဲအသေးများမှာ တစ်ဆယ် စင်တီမီတာ ပတ်လည်လောက် ရှိ၏။

မိုဝူကျိ၏ သင်္ဘောပျံတွင် အဆင့် ၃ ကာကွယ်ရေး အစီအရင် ခင်းကျင်းထားသော်လည်း သင်္ဘောပျံက အချိန်မရွေး စတင် ပျက်စီးသွားမည့်အလား ယိမ်းယိုင်လာသည်။

တာ့ဟွမ်နှင့် ရွိုက်ကောတို့က သူတို့၏ မှော်ရတနာ အသီးသီးကို ထုတ်ကာ ကာကွယ်ရေး အစီအရင်ကို ဖြတ်ကျော်၍ ကျရောက်လာသော ကျောက်ခဲများကို ခုခံရန် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

" သခင်ကြီး .. အဲဒီကျောက်ခဲတွေက ဘယ်နေရာက ရောက်လာတယ် မသိဘူး။ စိတ်စွမ်းအားနဲ့ အာရုံခံလို့ မရဘူး " တာ့ဟွမ်က မိုဝူကျိ ထွက်လာသည်ကို မြင်ကာ သက်ပြင်းချရင်း ပြောလိုက်သည်။

မိုဝူကျိက စိတ်စွမ်းအားကို ထုတ်လွှင့်လိုက်သည့်အခါ သူသည်လည်း ထိုကျောက်ခဲများ၏ ဇာစ်မြစ်ကို အာရုံမခံမိပေ။ သူ့စိတ်စွမ်းအား၌ ဝေဝေဝါးဝါးသာ မြင်ရသည်။

ချင်းဟိုင်လမ်းကြောင်း၏ မျက်နှာပြင်၌ မြူတစ်ထပ် ကာရံထားသလို ဖြစ်နေပြီး ပင်လယ်လမ်းကြောင်းကို မမြင်ရတော့ပေ။ အနီရင့်ရင့် နိဗာနတိတ်ဆိတ်မှု ပင်လယ်က ချင်းဟိုင်လမ်းကြောင်းကို တဖန် ပြန်လည် စိုးမိုးသွားသည့်နှယ် ပေါ်နေသည်။

ဤအရာက မိုဝူကျိအား မျက်မှောင်ကျုတ်သွားစေသည်။ သူ သိသလောက် ချင်းဟိုင်လမ်းကြောင်းသည် ပေါ်လာပြီး နှစ်တစ်ရာကြာပြီးမှ ပျောက်ကွယ်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း သိခဲ့သည်။ ယခုအခါ ငါးနှစ်မှ ခြောက်နှစ်ကြား ရှိသေးလေရာ အဘယ်ကြောင့် ပျောက်ကွယ်သွားရသနည်း။

" သခင်ကြီး ဟိုးမှာ ကျွန်းလေး တစ်ကျွန်း ... " ရွိုက်ကောက ဝင်ပြောလိုက်သည်။

ရွိုက်ကောက မပြောခင််တကည်းက တာ့ဟွမ်နှင့် မိုဝူကျိတို့လည်း မြင်လိုက်ရသည်။ သင်္ဘောပျံ အရှေ့လက်ဝဲဘက်တွင် ကွန်းတစ်ကျွန်း အမှန်ပင် ရှိနေ၏။ ထိုကျွန်းမှာ ရေပြင်ပေါ် ချထားသည့် လိပ်ခွံနှင့် တူပြီး မျက်နှာပြင်၌ အက်ကြောင်းရာများ အနှံ့ ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်းအလယ်၌ အောက်ထဲ ချိုင့်ဆင်းနေသည့် နေရာ ရှိပေသည်။