လူသားသစ္စာ [901 - 1100]

အခန်း (951)

အခန်း ( ၉၅၁ ) : နတ်ဘုရားဘုရင် ဝတ်ရုံစိမ်း နူဖန့်

အလယ်အလတ် ကနဦးနတ်ဘုရား အဆင့် ၃ သို့ ရောက်ရှိပြီးသည့်နောက် မိုဝူကျိက သူဘယ်နားလေး မှားသွားကြောင်း သိလိုက်သည်။ သူ့စိတ်နှလုံး အခြေအနေမှာ လွဲချော်နေလေသည်။

သူ ပိုစွမ်းအားကြီးသည်နှင့် သူနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံသည့်သူများလည်း စွမ်းအားကြီးလာပေမည်။ ဤသည်က သူ့အား အသည်းအသန် အရှိန်ပြင်းစွာ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကို တိုးတက်ချင်စေလေသည်။ သူ နတ်ဘုရားနယ်မြေကို ဝင်ရောက်သည့်အချိန်မှစ၍ သူသည် အချိန်တိုလေးအတွင်း၌ ကနဦးနတ်ဘုရားအဆင့် ၃ ကို ရောက်ရှိခဲ့လေသည်။

သူက သေမျိုးတစ်ယောက်အဖြစ် ကျင့်ကြံသည့်အတွက် ဤသည်က သူ့ကျင့်ကြံဆင့်၏ အခြေခံအုတ်မြစ်နှင့် ကွဲလွဲနေလေသည်။ သို့သော် ကျင့်ကြံဆင့် တိုးတက်လာသည်နှင့် သူသည် သူ့ကိုယ်သူ ထိုကျင့်ကြံခြင်း၌ ပါရမီထူးသူများနှင့် အဆက်မပြတ် နှိုင်းယှဉ်မိသွားသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် သူ့ကိုယ်သူလည်း တကယ့် ကျင့်ကြံခြင်းပါရမီရှင်အဖြစ် အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ သတ်မှတ်မိလေ၏။ ဤသို့သော အခြေအနေမျိုးအောက်တွင် ကျင့်ကြံဆင့် တိုးတက်ဖို့အတွက် မဆိုနှင့် ကျင့်ကြံခြင်း၌ လမ်းမှားရောက်မသွားခဲ့သည်မှာ သူအတွက် အလွန် ကံကောင်းလွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။

ယနေ့မှသာ ကျင့်ကြံရေးနှင့် လုံးဝမသက်ဆိုင်သော အောက်ခြေသိမ်း အလုပ်ပေါ်တွင် အာရုံစိုက်ရန် သူသည် သူ့အတွေးများကို စုစည်းလိုက်သည်။ အချိန်နှင့်အမျှ စုဆောင်းလာသည့် တိုးတက်မှုလေးများက ဤအခိုက်အတန့်တွင် နောက်ဆုံး၌ စွမ်းအားအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားလေသည်။ သူ့နှလုံးသားထဲ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တစ်နေရာတွင်လည်း တစ်စုံတစ်ရာ စတင် ပေါက်ဖွားလာဟန် ရှိလေသည်။

ဤအချက်အထိ စဉ်းစားလိုက်မိသည့်အခါ မိုဝူကျိက နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ ရပ်တန့်လိုက်ပြန်သည်။

သူ့နှလုံးအခြေအနေမှာ အမှန်တကယ် မပြည့်စုံသေးပေ။ ထို့အပြင် နှင်းစက်စိမ်း ဆန်မျိုးစေ့များအား စိုက်ပျိုးခြင်းက ကျင့်ကြံရေးနှင့် လုံးဝမသက်ဆိုင်သည်တော့လည်း မဟုတ်ပေ။ အဆုံးတွင် သူသည် သူ့ကျင့်ကြံရေး တိုးတက်ရန်အတွက် လုပ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ အစကတည်းက နှင်းစက်စိမ်းဆန်သည် ဆေးလုံးအဆိပ်ကို တိုက်ဖျက်ရန် သုံးနိုင်၍သာ ဆန်စိုက်ပျိုးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။