Unicode
"ဟေ့ ရည်းစားရှိစာဂျပိုးလေး Good morning!"
ကျောင်းဝန်းထဲသို့တစ်ယောက်ထဲလျှောက်ဝင်လာခဲ့ရင်း အသံတစ်ခုနှင့်အတူ ပုခုံးပေါ်ကိုကျလာတဲ့လက်တစ်စုံအား ဆောင်ဟွန်းခတ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ချလိုက်သည်။ တစ်ချိန်လုံးသိုသိုသိပ်သိပ်ဖုံးဖိလာခဲ့ရသမျှကိစ္စတွေအကုန်လုံး မနေ့ကပတ်ဂျုံဆောင်းရှေ့မှာ ဘူးပေါ်သလိုဖော်မိခဲ့သည်ကိုး
"ငါ့သူငယ်ချင်းက ဖုံးတဲ့ဝှက်တဲ့နေရာမှာတော့ တကယ်တော်တာနော် မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်လေးလိုပဲ၊ မနေ့က ထွက်သွားပီးတော့ဘာတွေဆက်ဖြစ်ကြသေးလဲ၊ အဲ့လူက တကယ်ကြီးမင်းရည်းစားလား၊ ဘယ်အချိန်ထဲကတွဲနေကြတာလဲ ဘယ်မှာစတွေ့ကြတာလဲ ဖြေစမ်းပါသိချင်လို့ရူးတော့မယ်"
မှန်းဆထားသလိုပဲ တရစပ်ထွက်ကျလာတဲ့မေးခွန်းပေါင်းစုံကြောင့် ဆောင်ဟွန်းမှာ မနက်ခင်းထဲကအတော်စိတ်ရှုပ်နေရသည်။ ဒီသကောင့်သား၏နူတ်ကို ဘယ်နည်းနှင့်ပိတ်နိုင်ပါမည်နည်း
"ဂျုံဆောင်း.......ငါအကူညီတောင်းတာပါကွာ မနေ့ကဖြစ်တာတွေ မင်းမမြင်ခြင်ယောင်ဆောင်ပေးလို့မရဘူးလား နောက်ပီး သူများတွေလဲလျှောက်မပြောပါနဲ့ကွာ သက်သက်ဇယားတွေရှုပ်မှာမလိုချင်လို့...နော်"
"မင်းကလဲ ဘာတွေဒီလောက်လျို့ဝှက်နေတာလဲ......ရည်းစားထားတာပဲ ရှက်စရာကြောက်စရာတစ်ခုမှမပါဘူး အပြစ်ကြီးတစ်ခုလိုပဲ လျိုနေလိုက်တာ"
"အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး.......မင်းမသိပါဘူးကွာ အကြောင်းကြောင်းတွေရှိတယ် ငါ့အမေနဲ့လဲအများကြီးဆက်စပ်နေလို့ ဒီတိုင်းဘယ်မှမပြန့်အောင်မမြင်သလိုပဲကျော်သွားပေးလို့မရဘူးလား"
အမေဆိုတဲ့အသံကိုကြားတော့ ဂျုံဆောင်း၏စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာမှာပြန်တည်ငြိမ်သွားသည်။ ဆောင်ဟွန်းအမေနှင့်ပတ်သက်ရင် အကြာကြီးပေါင်းလာတဲ့ဂျုံဆောင်းရောဂျောင်ဝန်းရော သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လုံးအသိဆုံးမို့
"အင်းပါ ဒါဆိုလဲမင်းပြောသလိုပဲပေါ့........"
"ကျေးဇူးပဲသူငယ်ချင်းရာ"
