"ထယ္ ထိုင္ေနာ္ဘာစားမလည္း"
"ရပါတယ္ yoongi shiiက်ေတာ္အလုပ္သြားရေတာ့မွာမလို႔"
မုန္႔ထုတ္လွမ္းယူရင္းလက္ခ်င္းစံုသြားတဲ့လူက Yoongiဆိုတဲ့ဟိုေန႔ကေတြ႕ကတဲ့လူျဖစ္ေနတယ္။
"ထယ္ျကည့္ရတာ မနက္စာမစားလာဘူးထင္တယ္ စားသြားပါ"
"ဘယ္လိုသိ?"
"mallမွာမုန္႔လာဝယ္ေတာ့ မနက္စာမစားလာဘူးထင္လို႕ခန္႕မွန္း
ျကည့္တာ"
"အာ ဟုတ္တယ္ ထယ္မနက္စာမစားလာရဘူး"
"ဒါဆိုစားသြားပါ အားမနာပါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ေက်ြးပါမယ္"
"ဒါေပ့မဲ့ အခုကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေနာက္က်ေနလို႕သြားရေတာ့မွာမလို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ျကမွဘဲေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ အဲ့ဆိုေနာက္တစ္ေခါက္ေပါ့"
"ဟုတ္ အဲ့ဆိုသြားလိုက္ပါဦးမယ္"
ဒီလိုနဲ႕ဘဲyoongiကိုနွုတ္ဆတ္ျပီးအလုပ္ကိုထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ အလုပ္ေရာက္ေတာ့အက်ီေတြဘာေတြလည္းျပီးအလုပ္စလုပ္ေတာ့တယ္ ဒါေပ့မဲ့မနက္စာမစားလာေတာ့ေခါင္းကမူးေနာက္ေနာက္နဲ႕အလုပ္လုပ္ရတာစိတ္သိပ္မပါ။
ညေနျကေတာ့ဆိုင္သိမ္းျပီးအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္ သူခရီးသြားေနေတာ့အိမ္မွာကိုတစ္ေယာက္ထဲဘာမွမလုပ္ခ်င္တာနဲ႕ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ဘဲစားလိုက္ေတာ့တယ္။
ေဂ်ာင္ဂုခရီးသြားတဲ့ရက္အတြင္းအိမ္မွာေနရတာအဆင္ေျပတယ္ဆိုေပမဲ့ သူကိုလြမ္းတဲ့ခံစားခ်က္ျကီးကျဖစ္ေနတယ္ ဘာလည္းငါကသူ႕ကိုဘာလို႕လြမ္းရမွာလည္း မလြမ္းပါဘူး. . ။
ဒီေန႕လည္းအလုပ္သြားရမယ္ဆိုျပီးထျပီးမနက္စာလည္းမစားခ်င္
တာနဲ႕နည္းနည္းဘဲစားျပီးအလုပ္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။
အလုပ္ေရာက္တာနဲ႕အက်ီလည္းျပီးအလုပ္စလုပ္ရေတာ့တယ္
ညေနလည္းထံုးစံအတိုင္းဘဲပစၥည္းေတြသိမ္းျပီးအိမ္အျပန္ အနားကmallမွာမုန္႕ဝယ္ေနတုန္းလူကမူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ျပီး မ်က္လံုးထဲမွာဝါးကာလဲက်မလိုျဖစ္သြားခ်ိန္ ...
ကြ်န္ေတာ္ကိုေျပးေပြ႕တဲ့လူတစ္ေယာက္အသားျဖဴျဖဴနဲ႔yoongiဆိုေသာလူ
"yahh ထယ္အဆင္ေျပရဲ႕လားကၽြန္ေတာ္အိမ္လိုက္ပို႕ေပးမယ္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးပါေနာ္" ဒီလိုအေျခအေနနဲ႕လူကမူးျပီးအိမ္မျပန္နိုင္ေတာ့တာေသခ်ာတယ္ ဒါနဲ႕yoongiရဲ႕အကူအညီယူလိုက္ရတယ္
YOU ARE READING
"LIE"
Fanfiction"မင်းကို့ ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကရော မင်းအလိမ်အညာထဲက တစ်ခုဘဲလား" "အင်း,မဟုတ်ဘူး" "မင္းကုိ႔ ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ မင္းအလိမ္အညာထဲက တစ္ခုဘဲလား" "အင္း,မဟုတ္ဘူး"
