ျပတင္းေပါက္ကိုျဖတ္၍ေနေရာင္ဖ်ာထိုးေသာေျကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္နိုးလာခဲ့သည္။
ေဘးကိုျကည့္လိုက္ေတာ့တစ္ေယာက္ေသာသူေလးက ေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ ညကသူလုပ္ရပ္မ်ားေတြးမိျပီးေဂ်ာင္ဂုျပံဳးလိုက္မိသည္။ ေဘးနားကအိပ္ေနတဲ့ေပါက္စေလးရဲ႕မ်က္နွာနုနုေပၚက်ေနေသာဆံပင္ေလးေတြကိုသပ္တင္ရင္း နဖူးေပၚအနမ္းေလးေျခြလိုက္သည္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကိုယ္ေလးဟာ 'အင့္ ဟင့္'အသံမည္ျပီးျပန္အိပ္သြားသည္ ေဂ်ာင္ဂုလည္းအသည္းတယားထက္ျပံဳးမိသြားသည္။
ခဏေနေတာ့ေနေရာင္ထိုးမွုေျကာင့္ထယ္နိုးလာေလသည္
မ်က္လံုးေလးမဖြင့္တဖြင့္အေပၚေမာ့ျကည့္လိုက္ေတာ့ သူကိုစိုက္ျကည့္ေနေသာေဂ်ာင္ဂုကိုျမင္လိုက္ရသည္...ထယ္လည္းရွက္ရွက္နဲ႔ ေစာင္ေအာက္ထဲေခါင္းနွစ္လိုက္သည္။
"ရွက္မေနပါနဲ႔ကြာ ထယ္ကလည္း ညကဘဲ.... "
"ေတာ္ေတာ့ ေဂ်ာင္ဂု ငါ့ကိုအလိုမတူဘဲလုပ္တဲ့မင္းကိုမုန္းတယ္"
"ညကေတာ့ အဲလိုမဟုတ္..."
"ေတာ္ေတာ့ကြာ ေဂ်ာင္ဂုမင္းကိုုမုန္းတယ္ မုန္းတယ္"
ဆိုျပီးထယ္အခန္းထဲကေနထြက္ေျပးသြားေတာ့တယ္
ထယ္လည္းသူရဲ႕ရွက္ရွက္နဲ႔ထြက္ေျပးသြားတဲ့ကေလးေလးကိုျကည့္ျပီး ျပံဳးလိုက္သည္။ ထိုေနာက္အက်ီေတြဘာေတြလဲျပီးအလုပ္သြားရန္ျပင္ဆင္ျပီးထြက္ခဲ့သည္။ အလုပ္မသြားခင္ ထယ့္အခန္းကိုျကည့္လိုက္ေတာ့တံခါးပိတ္ထားသည္ သူရဲ႕ထယ္ရွက္ျပီးအခန္းပုန္းေနတယ္ထင္တယ္လို႔ေတြးျပီး ျပံဳးကာအလုပ္ထြက္လာခဲ့သည္။
ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္ဒီေန႔အလုပ္ေရာက္တာနဲ႔အရင္ကထက္တက္ျကြေနသည္။ဝန္ထမ္းမ်ားေတာင္အရင္ကစိတ္ဆိုးတတ္တဲ့ Bossကဒီေန႔ျက အကုန္ခြင့္လြတ္ေပးေနတာေျကာင့္အံျသေနရသည္။
အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့သူရဲ႕စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ကေလးေလးကိုေခ်ာ့ဖို႔ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္ဝင္ေလသည္။
"အာေညာ္ ေဂ်ာင္ဂု"
"အင္း အာေညာ္"
စကားလာေျပာသူကေတာ့တျခားသူမဟုတ္ယြန္ဂီျဖစ္သည္
YOU ARE READING
"LIE"
Fanfiction"မင်းကို့ ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကရော မင်းအလိမ်အညာထဲက တစ်ခုဘဲလား" "အင်း,မဟုတ်ဘူး" "မင္းကုိ႔ ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ မင္းအလိမ္အညာထဲက တစ္ခုဘဲလား" "အင္း,မဟုတ္ဘူး"
