Chapter 3

7 1 0
                                    


******

Pababa na ako sa hagdan habang inis na inis parin dahil sa nangyari kanina.

Huh! What the hell was that?! Is he nuts?!

I close my eyes tightly because of irritation and when I opened my eyes, I halted from my step downstairs and I confusely look at the man who only just got from here.

Just what is going on?!

" Hey!...you were just in my room a while ago, right?!, " naguguluhan kong tanong sa lalaki na kamukhang kamukha ni Antimony.

Kumunot ang noo nito sa akin at naguguluhan ang itsura nito na parang sinasabi niya na 'kararating ko lang rito. Paanong nasa kwarto mo ako kanina?'

" That's impossible. I just got here."

Mas lalo pa akong naguluhan sa sinabi niya. Kung ganoon, sino yung nasa kwarto ko kanina? A doppelganger?!

Napatakip ako ng dalawa kong kamay sa bibig ko dahil sa naiisip ko. Napasandal ako sa railing ng hagdan habang nakatingin sa kaniya.

" But, I just saw you in...my... room..."

"I just got here. Maybe that was my-"

He was cutted off by the guy who look just like him!

"Aish! That woman. Hindi ako makapaniwalang napatumba niya ako. Aish!

Nagpalipat lipat ang tingin ko kay Dmitri na nasa baba ng hagdan at kay Dmitri na nasa itaas ng hagdan. Umawang ang labi ko nang mapagtanto kong magkambal silang dalawa.

" You were twins?!," sabi ko habang palipat lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa.

Napatingin silang dalawa sa akin bago silang dalawa ang nagkatinginan at nag iwasan din ng tingin. The mood between us change too from seriousness after that.

"Oh, darating ka pa pala rito, Dmitri," may pang uuyam na sabi ni Dmitri na nasa itaas.

" Yeah. Of course I'm needed here."

Napatingin ako kay Dmitri na nasa ibaba nang magsalita ito.

Wait. They have the same name too?! Who's the real Dmitri here?!

Namulsa ang Dmitri na nasa itaas at tumaas ang sulok ng labi nito habang nakatingin ng nang aasar sa kakambal.

" Was it fun pretending like you're me? Hangang kailan mo ba gagamitin ang identity ko? You get what you want because you're using MY identity and because we have the same face."

"I'm not using yours. I have mine so, why would I?" namulsa na rin ang Dmitri na nasa ibaba at matiim ang tinginan nila sa isa't isa.

I rolled my eyes at the sight. Dito pa talaga nila napiling magbangayan eh hindi naman nila bahay 'to. Tsk.

"Excuse me lang ha?!," pareho silang napatingin sa akin. "I don't care about who you two really are and your issueses, so I'm leaving.

Minsan ko pa silang dalawa tinignan bago ako tuluyang bumaba ng hagdan. Dumiretso ako sa pintuan palabas ng bahay. I was about to open it and will go out when Dad call me out.

"Chaliztah, where are you going at this hour?," mariin at istriktong tanong nito.  "We have dinner with your fiancé 's parents for you to remember."

I bit my lower lip and face my Dad who has a stoic face. I know he won't tolerate whatever I will do tonight because we have the so called dinner tonight. Dmitri' s parents are looking at me too, confuse of what will I do.

How Can You Fix A Broken Glass? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon