Ornament of God

CHAPTER 5

Ilang araw na ulit ang lumipas nang mabasa ko ang mga messages sa akin ni Dave. Hindi ko na lang inisip ng inisip yon dahil ayoko pang mabaliw kaiisip ng kung ano-ano.

Kakauwi ko lang ulit galing School.

No tambays for this past few days. Busy na rin kasi.

Dahil na rin sa pagod ay nawalan na ako ng ganang kumilos kaya humiga na lang ako pagkatapos mag-ayos at wala ng balak kumain pa.

I slept with the thought if I should trust Adi or ignore him like what I used to do.

Why it's so hard to forget the past? I'm getting tired of being me.

When I opened my eyes, I know I already made a decision.

As usual, I drove to my School.Hindi naman ako nalalate,I'm always on time.Buong akala ko wala akong makakasagutan ngayong araw dahil wala rin naman ako sa mood makipag-away pero akala ko lang pala yon.

I guess this will be my routine forever.

"Hi Riah!" bati sa akin ng isang lalaking nakasalubong ko. Oh am I that famous? Tsk!

Hindi ko siya pinansin at dumiretso na lang sa paglalakad pero isa rin makulit ang isang to. Sumabay siya sa paglalakad ko kaya agad ko siyang tinarayan.

"Excuse me?!" inis kong sabi sa kaniya.

"Ang sungit naman neto! Ikaw na nga nilalapitan e, arte pa!"

OH GREAT!

"As far as I know, hindi ko sinabi sayo na lapitan mo ko!" I stopped walking and shouted to him.

Pinagtitinginan na naman kami ng mga studyante na para bang bagong-bago ito sa kanila. Duh?Hindi pa ba sila sanay? O baka naman gustong-gusto nila ng mga ganitong eksena.

The guy smirked at me.

"Oh come on! I'm trying to flirt, can't you see?" he said and smirked once again.Flirt?Asan ang flirt doon, e sinabihan nga akong maarte?

"OH BOY, I DON'T FUCKING CARE!" sabi ko ng may diin.

He tried to touch my wrist pero agad ko rin yon iniwas sa kaniya. I gave him a sharp look.

"Tsk, ano ba? Huwag ng maarte!" naiinis niyang sabi.

Nakuha niya pang mainis ha?

"GET.OUT.NOW!" tinawanan niya lang ako at hindi pa rin umaalis.

"I know nagpapakipot ka lang.Bibigay ka rin, Riah!"

"Bakit ba ang kapal ng pagmumukha mo?! Huh?!" sigaw ko sa kaniya.

"Wala ka na bang ibang malandi kaya ako naman ang nilalapitan mo?! Huwag ako dahil hinding-hindi ko papatulan ang isang tulad mo!"

Lolokohin niya lang din ako.Ipaparamdam na ako ang mahal pero iba naman pala talaga. Oh come on!

WAG. AKO!

I HATE THE FACT THAT THE FRIENDLY RIAH BACK THEN IS COMPLETELY THE OPPOSITE NOW.

"Woah! Talaga lang ha? The guy like me?" pagyayabang niya sa akin. He even smirked!

ANG KAPAL NG MUKHA!

"Let's see,Riah!" he said hen winked at me.

YUCK!

Hindi na ko papadala sa mga ganyan.

I just roll my eyes at him then walked away. He even stopped me pero hinawi ko lang ng marahas ang kamay niya. May gusto lang akong makita at kailangan ko na siyang puntahan.