14. BÖLÜM

169K 8.2K 4.5K
                                    

14. BÖLÜM: SÜRGÜN

BİLDİRİM SORUNU YÜZÜNDEN GÜNCELLEDİM KIZMAYIN BANA NOLUUR

14. Bölüm ve biz 500 K tıklanmaya ulaştık bile! Hem de sadece 6 ay gibi kısa bir sürede🥺 Sizi çok seviyorum❤️

Bu bölüm yorum sayılarını biraz arttıralım en az 2 bin yorum bekliyorumm

Bu bölüm yorum sayılarını biraz arttıralım en az 2 bin yorum bekliyorumm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Daha çok bu tarz afiş görmek için instagramda kitabın sayfası seheryelisurgun hesabını takip edebilirsiniz🤍

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Daha çok bu tarz afiş görmek için instagramda kitabın sayfası seheryelisurgun hesabını takip edebilirsiniz🤍

#Canozan Toprak Yağmura
#Sesen Aksu Onursuz Olabilir Aşk

Aniden gözlerimi araladığımda daha gün doğmamıştı. Beni neyin bu saatte uyandırdığını anlamayarak gözlerimi kırpıştırdım. İzleniyormuşum gibi hissettiğim için başımı yana doğru çevirdiğimde odamdaki tekli koltukta oturan Vural ile göz göze geldim. Kafam karışırken neden burada olduğuna bir anlam veremedim. Fakat sonrasında yaşananlar bir yıldırım gibi zihnime düştü. Birkaç saat önce birlikte olmuştuk. O uyuya kaldığında da odama gelmiştim. Olanları hatırlamak göğsümde bir ağırlığın oluşmasına neden oldu. Etrafımızı saran bilinmezlik ağı gittikçe sıkılaşıyordu en çok zararı da kalbim alıyordu.

Gözlerim gözlerinde asılı kaldığında birkaç saniye boyunca sessizce birbirimize baktık. Bakışları düz olduğu için ne düşündüğü hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Benim hissettiklerim ise o kadar çoktu ki hangi duygumun elinden tutacağımı şaşırdım. Onun yanındayken hep böyle olurdu zaten. Kalbime binbir duyguyu aynı anda hissettirirdi. Bir yanım deli gibi heyecanlanmış bir yanım ise şaşkın ve korkmuştu.

Aslında korkum boşunaydı çünkü göreceğimi sandığım pişmanlık gözlerinde yoktu. Bunu fark etmek göğsümdeki ağırlığı az da olsa hafifletti ama bilinmezliklerin yarattığı endişe oradaydı.

"Sorun ne?" Sesim yeni uyandığım için kısık ve çatlaktı.

"Neden burada uyuyorsun?"

SEHER YELİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin