နဖူးစာရွာလည်၂၁ရာစုဝယ် [ BL Short Story Completed ]

Part 3 ( ZG )

နဖူးစာရြာလည္ ၂၁ ရာစုဝယ္
_________________________

Zawgyi

Part 3

ဆရာႀကီးေျပာသၫ့္အတိုင္း ၾကယ္နီ အား အိမ္တြင္ေနေစၿပီး အင္တာနက္ေပၚ ဓာတ္ပံုတင္ကာ အိမ္သားမ်ားကိုရွာေဖြေသာ္လည္း ဆက္သြယ္လာသၫ့္ လူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရိွ ။ ဒီေန့ဆို အိမ္ေပၚေခၚတင္ေကြၽးေမြးထားရတာ တပတ္တိတိပင္ျပၫ့္ၿပီ ။

"ဟို အရပ္ရွည္ရွည္ အသားညိုညိုနဲ႔ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးေကာ ညီမ အလုပ္ထြက္သြားတာလား ? "

ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္မ်ား ကုန္သြားသည္ေၾကာင့္ သူေဆးရံုကအျပန္ ဝယ္ေနက်ဆိုင္တြင္ပဲ ဝင္ဝယ္ျဖစ္သည္ ။ ေငြရွင္းေနရင္းမွ တေလာက ၾကယ္နီ ေဗဒင္ေဟာသလိုေျပာေနသၫ့္ ဗကာင္ေလးအေၾကာင္း သတိရကာ Cashier ရိွေကာင္မေလးအားေမးလိုက္သည္ ။

"ဪ..ေအးမင္း ကိုေျပာတာထင္တယ္ ။ သူက ေျခေထာက္ သံဆူးလို႔ေလ ဖ်ားေနတာနဲ႔ ဒီေန့မလာဘူး အစ္ကိုရဲ့ ။ အစ္ကိုနဲ႔သိေနတာလား..ညီမ ဘာေျပာေပးရမလဲ ? "

"ဒီတိုင္း မေတြ့လို႔ ေမးၾကၫ့္တာပါ ။ သြားၿပီေနာ္ ။ "

တစ္ႀကိမ္လည္း မဟုတ္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေတာင္ ၾကယ္နီ ေျပာသၫ့္ အတိုင္း ျဖစ္လာသည္ မို႔ ေမာင္ , ပုဂံေခတ္ကနကၡတ္တေဗဒပညာရွင္ ဆိုသည္အား ယံုတဝက္ မယံုတဝက္ျဖစ္လာရသည္ ။

✨✨✨

"ကိုကို..ဆံပင္ေတြကအစစ္လား ? "

ၾကယ္နီ , အေဆာက္အဦဝင္းအတြင္းရိွ ပန္းၿခံ ထဲတြင္ ေမာင္ ျပန္အလာအား ေစာင့္ေနတုန္းခပ္ငယ္ငယ္ ကေလးမေလးတစ္ဦး က အနားေရာက္လာကာေမးလာသည္ ။

"အစစ္ေတြပါ ။ "

"ကိုင္ၾကၫ့္လို႔ရလားဟင္ ? "

"အင္း "

ကေလးခ်စ္တတ္သူမို႔ ၾကယ္နီ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိသည္ ။ ကေလးမေလးကလည္း ၾကယ္နီ႔ ဆံပင္ရွည္ေလးမ်ားကို သေဘာက်စြာကိုင္တြယ္ေနသည္ ။

"ၾကယ္နီေမာင္ !! "

ရုတ္တရက္ ေမာင့္ရဲ့ခပ္စူးစူး အသံကိုသူၾကားလိုက္ရသည္မို႔ တုန္ခနဲျဖစ္သြားရသည္ ။

"ကေလး က ကေလးလိုမေနဘူး ..ဘာလို႔ လူႀကီးရဲ့ ဆံပင္ေတြကို ေလ်ွာက္ကိုင္ေနရတာလဲ ? ဒီမွာ အကုန္ေျပက်ကုန္ၿပီ ။ သြား ..သြားေဆာ့ ေခ် ...။ "