My Home

Chapter 3

Nagdaan ang mga araw at buwan na palagi kaming nag uusap ni Nathaniel. Palagi siyang nag aupdate sa akin sa mga ganap niya sa mga bawat araw ganoon din naman ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong estado na ang relasyong meron kami.

Natatakot naman akong itanong siya kung ano nga ba ang relasyon naming dalawa. Natatakot ako sa rejection. Lahat naman siguro tayo takot sa rejection hindi ba?

Pero kahit na alam kong masasaktan ako bandang huli itutuloy ko ito. Lalanghapin ko ang kaligayahan kasama siya kahit na alam kong bandang huli madudurog ako ulit.

"Uuwi daw si Andrea dito sa Pilipinas nasabi ko narin kila Mom and Dad na dito na muna siya mag stay" my brother said.

Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay diko na namamalayang nasa hapagkainan pala ako at kasama ang kapatid ko. Hindi ko alam pero bigla akong nabuhayan nang marinig kong uuwi si Andrea.

Tulad ng sabi ko hindi kami masyado close ni Andrea pero close kami ng kapatid niya.

Si Edlee Kristch Vergosa, sobrang close kami ng lalakeng yun kasi nang nasa America ako ay siya at si Andrea ang palaging nasa tabi ko noon.

"Yeah, Good to know. Sige I gotta go" sambit ko

"Are you okay? Why you always like that." Mahinahong sagot niya

"Like what?" Sagot ko. Ewan ko pero nawawalan ako ng gana.

"Palagi kang nakakulong sa kwarto mo,kapag lalabas ka naman isang tanong isang sagot ka naman" sambit niya

"Just nothing Dior. I'm just tired okay? I just want to be alone" sambit ko at lumayas na sa hapagkainan.

Nang makarating ako sa kwarto ko ay agad akong nahiga sa kama. I didn't know what happen to me. Nagiging weird na ako. Minsan sumasakit ang ulo ko na ewan weird.

I'm about to close my eyes when my phone beep it's a sign that someone calling me.

When I look at the screen I can't help not the smile. Bigla atang nawala lahat ng inis at galit ko sa mundo.

It was my Nathaniel John Zapata.

"Hey, how's your day?" Bungad niya. Napangiti nalang ako at inayos ang sarili ko

"Hindi ko alam. I'm not feeling well" sagot ko bigla naman siyang nag request ng video call. Natawa nalang ako sa kanya. Palagi siyang ganyan.

"Hey,tingin ka sa cam I want to see your beautiful face. And if your not feeling well then rest. Hindi ko ieend ang call" Sagot niya. Aaa why are you being like this Nathaniel.

Aaminin ko nahuhulog na ako sa kanya. Hindi ko lang alam kung ganon din siya sa akin.

Pinakita ko naman ang mukha ko. Buti nalang talaga at nag ayos ako kanina.

"Beautiful,nakakawala ng pagod pagtinititigan ko ang mukha mo,Bum" he said.

"Bum?" I ask

"From now on, I call you Bum. Isn't cute?" Sagot niya.

Natatawa nalang ako sa mga kakornihan niya pero hmm kinikilig ako ah.

"Cute nga eh HAHAHA I like it." Sagot ko

" I like you too." Sagot niya. Nagulat ako sa naging sagot Niya kaya hindi ako nakapagsalita. Hinihintay ko ang mahiwagang "Charot" pero wala

"What did you say?" Lakas loob kong tinanong kahit na sa loob loob ko ay kinikilig na ako.

"I like you,Theya. It's been a months since we talked, we've known each other na sa lahat ng bagay. And I think this is my time to confess." Ani niya. Waaahhh I'm not ready for that