VİS A VİS ▪︎TodoBaku▪︎

Mısırlı Pizza (16)

Todoroki
Beni dövdün.
Ben o haldeyken.
Sen insan değilsin, zerre insanlık yok sende.

Bakugo
Tamam.
Şimdi telefonu elinden bırak ve iyileş.

Todoroki
Ben zaten iyileşiyordum.
Sen beni daha kötü bir hale getirdin.
Bir ay boyunca okula gidemeyeceğim.
Tüm etkinliklere sınavlara giremeyeceğim.

Bakugo
Abartma tamam.

Todoroki
Tamam mı?

Bakugo
Evet.
Zaten iyisin derslerde.

Todoroki
Sen nasıl.. bu kadar?

Bakugo
Ne?
Gaddar?
Şerefsiz?

Todoroki
Diyecek bir şey bulamıyorum.

Bakugo
Bence diyecek bir şeylerin var.
Mesela annenin annemi araması
Ve annemin yaptıklarımı öğrenip beni senin yanına refakatçi yazdırması.
Sen istedin değil mi?

Todoroki
Hayır, ben istemedim.
Ve böyle bir şeyi kabul etmiyorum.
Gelme sakın.
Senin ne yapacağın belli olmuyor istemiyorum.

Bakugo
Bende güle oynaya gelmiyorum.
Annem istiyor ve ben ona karşı gelemem.

Todoroki
Bana sorulmadan böyle bir şey yapılamaz.

Bakugo
Ama annene sorularak yapılabilir ve kabul etmiş.
Sadece yanında duracağım.
Bu kadar sorun etme.

Todoroki
Sadece.
Bir şey yapmaya kalkarsan polise gideceğim.

Bakugo
Neden şimdiye kadar gitmedin?

Todoroki
-görüldü-

Bakugo
Susarsın öyle.

●●●

Todoroki, gelen son mesajın verdiği sinirle telefonunu yere fırlattı. Oluşan sesin ardından annesi odasına gelmişti. Gözlerinde hakim olan endişe konuşmasına yansıdı. "Shoto iyi misin?"

"Beni bu hale getiren çocuğu nasıl refakatçi olarak seçersin Anne?"

"Eline geçen bu fırsatı kullanmayacak kadar salak değilsin değil mi?"

Annesinin sözleri ardından açık kapıdan içeri giren Bakugo'ya baktığında bu fırsatı değerlendirmeyi seçmişti.

Todoroki'nin annesi odadan çıktığında Bakugo kapanan kapıya doğru baktı, tekrar ikilinin gözleri buluştuğunda ikisi de gözlerini kaçırmıştı.

Yaklaşık bir iki dakikadır olduğu yerde bekleyen sarışının elindeki çiçeklere baktığında güldü. "Bana çiçek mi aldın? Ne kadar ince bir düşünce. Eminim senin fikrin değildir."

"Evet annem almış. Sana verecekmişim."

Bakugo yanına yaklaşıp çiçeği kucağına bıraktı ve yatağın yanındaki tekli koltuğa geçti. Todoroki renkli buketi eline alıp ona geri uzattığında anlam verememişti. "Annem aldı, ben değil. Saygılı ol biraz."

"Kacchan bir kere söylediğinde anlıyorum. Bunları suya koymalısın. Vazo alıp gel."

Tüm gün çekeceği eziyetin şu an başladığını anlayınca üfleyerek oturduğu koltuktan geri kalktı, elleri sargılı çocuğun uzattığı çiçekleri alıp odadan çıkmıştı.