VİS A VİS ▪︎TodoBaku▪︎

YILDIZLI GECE (22)

Sabahın erken saatlerinden bu yana sürdürdüğü hazırlığı bittiğinde elindeki listesini kontrol etmişti. Her şeyin hazır olduğundan emin olduktan sonra sevgilisine mesaj attı.

"İşim bitti. Seni bekliyorum."

Kısa sürede organize ettiği kamp etkinliği için çok mutlu hissediyordu. Birlikte geçirecekleri özel anların sayısını arttırmak ikisine de iyi gelecekti. Telefonuna gelen mesajla tüm eşyaları alıp evden ayrıldı.

Todoroki ellerinde tuttuğu çantalarla merdivenlerden indiğinde Bakugo'yla karşılaşmıştı. Karşısındaki adamın yaslandığı arabayı fark ettiğinde sinirlendi.

"Sana araba yok demiştim."

"Gerçekten bu yüklerle otobüslerde mi sürüneceğiz Shoto?"

"Ben otobüsle gideceğim sen ne yapıyorsan yap."

"Bak çok fazla eşyamız var. Arabayla çok rahat gideceğiz."

Todoroki zar zor taşıdığı çantalar yüzünden kızaran ellerine baktı, şimdiden yorulmuş hissediyordu.

"Tamam ama bir sorun çıkarsa..."

"Çıkmayacak. Bana güven."

Bakugo koşar adım sevgilisinin elinden aldığı çantaları aracın bagajına koyup yolcu kapısını açmıştı.

Yola çıktıklarında Todoroki radyodan şarkı seçiyordu. Aradığını bulmuş gibi sevindiğinde yanındaki adam ona bakıp gülmüştü.

Kamp yapacakları alana geldiklerinde getirdikleri çantalarla ormanın içinde ilerlemeye başladılar. Çadır kurmak için gerekli düz bir alan arıyorlardı.

"Burası gayet iyi gibi ne dersin Katsuki?"

"Evet, hem gölete de yakın."

Seçtikleri alana çadırı kurmaya başladıktan kısa süre sonra başarılı olmuş ve geceyi rahat geçirebilecekleri bir yer edinmişlerdi.

Bakugo kamp sandalyelerini çantalarından çıkarırken Todoroki'nin etrafı merakla izlediğini fark etmişti. Usulca elindekileri bırakıp yaklaştı ve onu belinden yakaladı. Ayakları yerden kesildiğinde sevgilisi çığlık atmıştı.

"Bırak beni! Gücümü üzerinde kullanmak istemiyorum."

"Ben zaten yanıyorum Shoto, daha fazla yanamam."

"Serinleteyim seni."

Bedeni buzla kaplandığında kollarının arasındaki adamı tutmayı bırakmıştı. Buzları saniyeler sonra patlattığında Todoroki'ye bakıp gülümsedi.

"Yasakları çiğniyorsun Shoto. Güçlerimizi birbirimiz üzerinde kullanmamalıyız."

"Beni bildirecek misin Katsuki?"

"Sana haddini bildireceğim."

Bakugo konuşurken karşısındaki adamın üzerine yürüyordu. Bedenlerinin arasındaki mesafeyi kapattığında Todoroki onu göğsünden itip ormanın içine doğru yürümeye başlamıştı.

"Nereye gidiyorsun?"

"Hava kararmadan etrafı gezmek istiyorum."

"Beni de bekle. Shoto!"

Todoroki sevgilisinin seslendiğini duymamış gibi yoluna devam ediyordu. Bakugo koşarak yanına vardığında elinden tuttu.

"Kaçmamdan mı korkuyorsun Katsuki?"

"Hayır. Sadece sevgilimin elini tutmak istedim."

El ele gezmeyi sürdürürken yüzlerindeki gülüşleri hiç kaybolmamıştı. İnsanların yargılayıcı bakışlarından uzak geçirdikleri bu özel anlar ikisine de iyi gelmişti. Her insan gibi rahat davranmak istedikleri ortak alanlarda kendileri olmaktan çok uzaklaşıyorlardı. Üzerlerindeki baskıyı hissettiklerinde samimiyetlerini arkadaş seviyesine indiriyorlardı. Bu durumda onları duygusal anlamda zorluyordu.