" ကိုကို....ကိုကို.....ကိုကို လို့ထပါအုံး"
"အွန်းးး.......မာယာရာ အစောကြီးရှိသေးတာကို"
"အီး....ဟီးးး......ဗိုက်....ဗိုက်နာလှပြီလို့........သေနာကောင်ရဲ့.....အားးးး"
"ဟားးး.......ဆေးရုံ.... ဆေးရုံ....ဆေးရုံသွားရမယ် "
" ဟင်းးး....မြန်မြန်လုပ်လို့"
"ဘုတ်စုံ...ဘုတ်စုံ...."
"ရှင် သခင်လေး....."
"ဆေးရုံးသွားမယ် အထုတ်တေသယ်"
"ဟုတ်....ဟုတ်..ဟုတ်"
မာယာကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ကားထဲသို့အသာယာထည့်လိုက်ကာ ဇောချွေးများပျံလာကာ ကားကို ဂရုတစိုက်မောင်းလိုက် အနောက်ကို ကြည့်လိုက်လုပ်ရင်း စိတ်ကမဖြောင့်
..................................................
"မေမေ...... ...မာယာ အစဥ်ပြေမှာပါနော်"
"အစဥ်ပြေမှာပါသားရာယ်"
"ဘာလို့အရမ်းကြာနေရတာလဲနော်"
Operationခန်းထဲမှ သူနာပြုတစ်ယောက်ထွက်လာပြီး
" လူနာက ခင်ပွန်းသည်ကိုပဲတမ်းတနေလို့ ဝင်ခဲ့ပါအုံး"
" ဝင်မယ်....ဝင်မယ်"
"ကိုကို.....မာယာ.....မညစ်နိုင်တော့ဘူး....အားးးးမလုပ်နိုင်တော့ဘူးထင်တယ်"
သူရိမ် ပြာယာခက်သွားပြီး သူမလက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ
" မာယာ.....ကိုယ့်မိန်းမလေး သိပ်ပင်ပန်းနေပြီးဆိုတာသိပါတယ် ....ဒါပေမဲ့ကိုယ်တို့ကလေးကို လူလောကထဲရောက်အောင်ခေါ်လာပေးပါနော် ကိုယ်နဲ့တူတူကြိုးစားကြည့်ရအောင်....ညစ်ထားးးအီးးးးး"
"အားးး!!!!!!!!"
"အူးဝဲ....အူးဝဲ...အူးဝဲ"
"မွေးပြီးး...မွေးပြီး.....ယောက်ကျားလေးမွေးပါတယ်"
"ဘုတ်"ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပြုံးပြုံးကြီးမေ့လဲသွားသော သူရိမ်ကြောင့် ဆရာဝန် နာစ်မတေပါ ပြာယာခက်ကုန်သည်
"ဟာ.....ဒေါက်တာ ကျွန်မအမျိုးသားဘာဖြစ်သွားတာလဲလုပ်ပါအုံး"
အဖြစ်ပျက်တေကလဲ ငိုရခက်ခက်ရာယ်ရခက်ခက်ပင်
.........................................................
