Episode 13 : Golden rule of the universe

48 5 0
                                    

Episode 13 : Golden rule of the universe

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Episode 13 : Golden rule of the universe

David






My mind's completely blank.

I can't think of anything because I have so much to process.

My mind can't process a single thing.

Maybe because of shock?

Baka dahil matagal ko nang alam pero hindi ko agad tinanggap hanggang sa pinamukha na sa akin mismo na kailangan kong tanggapin dahil ito ang katotohanan.

Maybe things have to be like this hurtful for me to realize that I've been living a life the way I wanted to see it.

"Why did you do it?" agad kong tanong nang makapasok ako sa king's chamber.

Bumungad sa akin ang likuran ni tito. Nakatingin siya sa labas ng malaking bintana na nasa chamber. Sa sobrang laki, halos buong pader na 'yon ay gawa lang sa salamin pero hindi nakikita ng kahit sino man sa labas ang salamin na 'to. Aakalain ng mga nasa labas na ordinaryong pader lang ito.

"Crown prince. You never said you'll visit," aniya habang hindi lumilingon sa akin.

Maayos ang tikas ng tayo niya habang matamang nakamasid sa nasa labas ng kaharian.

"Why did you take my parents' counterpart?" I asked. I want to tell him how much it hurts me, how much I feel empty, how much thoughts I have right now---but I didn't. I can't.

Lumingon siya sa akin. May bahid ng pagkagulat sa mga mata niya, pero pilit pa rin siyang ngumiti sa akin bago lumapit ng kaunti sa akin.

"I didn't know you'll find it earlier than I thought," aniya.

"So it's really you who took my parents' counterpart from the other world," halos pabulong kong sabi habang marahan na tumatango.

"Ask everything you want to know, I'll answer everything that I can," sabi niya bago umupo sa isang sofa. He asked me to sit, but I can't. I can't move, and I can't think straight.

So I asked him the first question in my mind.

"Where are my parents?" Muntik nang walang boses na lumabas sa bibig ko. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko wala akong lakas na tumayo, o kahit magsalita. I lose all my strengths when fate slapped me for the nth time.

"They died," walang pagdadalawang-isip na sabi niya. "When you were young, remember when we told you that they're missing? They went into some kind of undercover mission on their own to observe someone. And as you can see, it wasn't successful," he explained.

"Someone?" nagtataka kong tanong.

"The accomplice died while we're interrogating him. We are so close in knowing who your parents were observing, but the witness died. He was killed," sabi ni tito kaya naiwan akong walang masabi. Hindi ko alam kung anong mararamdaman dahil ang dami kong nalaman ngayong araw na ni minsan hindi ko alam na nangyari. I feel fooled and played.

Fragments of the UniverseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon