သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၈၆ ကျီဟန့်ဝူ

[Zawgyi]
အပိုင္း ၈၆ က်ီဟန႔္ဝူ

ခ်န္အန္း၏စစ္တပ္နယ္ေျမထဲတြင္ ထူးျခားေသာပုံပန္းသ႑ာန္ႏွင့္ အေဆာက္အဦးတစ္ခုသည္ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုေပၚမွာတည္ရွိသည္။ ထိုအေဆာက္အဦးသည္ အနည္းဆုံး၂၀၀မီတာခန႔္ျမင့္ကာ ေထာက္တိုင္ႀကီးတစ္ခုလို တည္ရွိေနသည္။

ထိုအေဆာက္အဦး၏အလည္တန္းမ်ားတြင္ေတာ့ မ်က္လုံးမ်ားပိတ္ထားသည့္ ေ႐ႊေရာင္နတ္သိမ္းငွက္တစ္ေကာင္ရွိေနသည္။ ၎က အနားယူေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာကာ ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ပေနသည့္အေတာင္ႀကီးလဲေပၚလာခဲ့သည္။ ၎က ေတာင္အရပ္သို႔ စူးစိုက္ၾကည့္ေနကာ ၾကည္လင္ျပတ္သားသည့္ ေအာ္သံတစ္သံေအာ္လိုက္ကာ စစ္စခန္းအေပၚရွိ ေကာင္းကင္ယံကို တဟုန္ထိုးတုန္ခါသြားေစသည္။

“ဘာျဖစ္တာလဲ? မီးက်ီနက္သစ္ေတာထဲက လူဝံႀကီးထြက္လာလို႔လား?”

“မဟုတ္ဘူး၊ ၾကည့္ရတာ ေ႐ႊေရာင္နတ္ဘုရားက တစ္ခုခုေတြ႕သြားပုံပဲ။ ျမန္ျမန္ေလး သြားစုံစမ္းၾက။”

“ဘာမွစုံစမ္းစရာမလိုဘူး။ အဲ့ဒါ ေတာင္ပိုင္းေကာင္းကင္အဖြဲ႕ကလူပဲ။ သူခ်န္အန္းကိုေရာက္လာတာပဲ။” ဟု စစ္ဝတ္စုံဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဆံပင္ျဖဴျဖဴအဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းဆိုးရင္း အေနာက္မွထြက္လာခဲ့သည္။

“အဲ့လူက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေနာက္က်မွ ခ်န္အန္းကိုေရာက္လာတာလဲ? သူတို႔ဌာခ်ဳပ္က ယြီၿမိဳ႕မွာမဟုတ္ဘူးလား?”

“စိုးရိမ္စရာမလိုဘူး။ ပုံမွန္အတိုင္း သတိေပးတဲ့အသံပါ။” အဖိုးႀကီးက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအဖိုးႀကီးသည္ လူအမ်ားေလးစားျခင္းကိုခံရၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားလဲ ခ်ႏိုင္ပုံပင္။

………..

အလြန္ႀကီးမားရွည္လ်ားသည့္ အျဖဴေရာင္ပုံရိပ္တစ္ခုသည္ ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ ပ်ံဝဲေနကာ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ေအာက္သို႔ထိုးဆင္းလာခဲ့သည္။ ေလျပင္းတိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ျမက္ပင္မ်ားႏွင့္သစ္ပင္မ်ားမွာ ယိမ္းခါေနေတာ့သည္။

ထိုအလြန္ႀကီးမားရွည္လ်ားသည့္ပုံရိပ္ႀကီးသည္ နဂါးတစ္ေကာင္ႏွင့္တူေသာ္လည္း နဂါးလဲမဟုတ္သလို ေႁမြလဲမဟုတ္ေပ။ ၎၏လည္ပင္းတြင္ လည္ဆံေမြးျဖဴမ်ားအျပည့္ရွိၿပီး ဦးေခါင္းတြင္ေတာ့ ဦးခ်ိဳမရွိေပ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေအာက္တြင္ေတာ့ ခြၽန္ထက္သည့္လက္သည္းသုံးေခ်ာင္းစီပါသည့္ ေရွ႕လက္တစ္စုံရွိသည္။