Dzieła diamentowe

Moi przyjaciele

Moi drodzy przyjaciele,
choć jest was niewiele
jesteście moim oparciem,
największym wsparciem.
Słów znaleźć nie zdołam,
więc z głębi serca wołam,
Że kocham Was niezmiernie!
Wy trwacie przy mnie wiernie
i mimo mych humorów,
a nawet licznych sporów,
nadal obok mnie stoicie
i pomagacie iść przez życie.
Dziękuję co dzień losowi,
co bieg życia stanowi,
za Was, moi kochani.
Niczym w bezpiecznej przystani
czuję się w waszych ramionach.
Tysiące słów rozmów naszych
są dla mnie wiecznym niedoborem.
To o Was mylę wieczorem
i z samiuśkiego rana,
gdy głowa jeszcze rozczochrana.
Jesteście mi wodą na pustyni
i skarbem w wielkiej skrzyni,
promieniem słońca zza chmury.
Uśmiechem staje się grymas ponury
gdy widzę Wasze twarze.
Otrzymałam Was od życia w darze.
I choć nie pokazuję słowami,
to gdy jestem między Wami
jest mi lepiej niż w niebie.
Dziękować nie przestanę, że mamy siebie.