20 | MAWAR

821 44 1
                                    


you are mine
Mawar

           MAWAR Bella memarkir kereta mavi putih di luar pintu rumah. Aku turun dari kereta.

Halaman rumah dah siap pasang kanopi warna putih merah. Nasib baik halaman rumah aku ni besar jugak.

Khamis ni hari aku akad nikah, jadi kenalah balik awal. Kenalah jugak tolong-tolong sepatutnya. Jangan ingat kita bakal pengantin tak boleh buat kerja, salah tafsiran tu.

Alisa pulak akan datang hari berinai. Ingatkan boleh lah balik sekali tapi ada kecemasan katanya.

"Assalamualaikum ibu, oooo ibu. Assalamualaikum." panggil aku.

"Waalaikummusalam. Baru sampai ke Bella.?" sahut Puan Kalsum di belakang aku.

Laju aku pusing belakang.

"Haah baru seminit tadi. Ibu pergi mana? Pergi membawang eh?" perli aku. Ibu aku ni memang suka pergi rumah mak cik leha tu. Adalah gosip terhangat. Mak cik leha pulak famous dengan berita , senang kata macam tv bergerak.

"Kau ni baru sampai dah buat aku naik hangin. Aku pergi kedai cari laut nak bagi kau makanlah kan kebuluran pulak kau nanti." marah Puan Kalsum

Aku ketawa halus. Lengan Puan Kalsun dipaut kemas oleh aku.

" Saje je lah Bel nak gurau nanti dah kahwin mana boleh gurau dah. Ni ibu nak masak apa biar Bella tolong jugak. "

" Memang kau kena tolong pun, tak akan kau nak tenggok je. Ni ibu nak masak kari kepala ikan lepastu goreng udang masak kunyit. Nanti kau pergi belakang rumah petik lada ibu nak masukan dalam kari nanti. " suruh Puan Kalsum.

" Alaaaa ibu malas lah nak pergi belakang. Bella kan baru balik tak akan ibu nak suruh macam-macam kut. "runggut aku. Ibu ni tak ada hati ke, tidak nampak ke anal dara dia baru balik jauh-jauh.

" Aikkk tadi kau jugak sukarela nak tolong ibu ni merunggut pulak. Nanti kalau suami kau nak makan pagi buta kau cakap macam ni jugak ke. "

" Haah ibu. Bella suruh lah dia pergi tapau kat kedai mamak. Kalau tutup pergi je 7E." jawab aku bersahaja.

"Banyak cantik muka kau. Kesian betul suami kau nanti dapat bini pemalas macam ni. Dah lah pergi naik biar ibu je pergi ambik lada kat belakang. Nah ambik ni letak kat dapur sekali." Hulur Puan Kalsum dengan pelbagai laut dalam plastik.

"Sakan betul shopping ibu. Berat lain macam nak makan setahun ke apa." ujar aku. Sakit tanggan aku, nasib baik tak patah. Kalau patah kurang lah mas kahwin aku.

"Suami kau kan orang bandar, takut dia tak selesa pulak makan-makanan orang kampung sebab tu ibu beli macam-macam laut tu."

Nampaknya Noah dah jadi menantu kesayangan Puan Kalsum. Aku ada saingan sengit nampaknya.

"Yang kau berdiri lagi kat sini buat apa! kau nak jadi security ke kat sini pulak ke, pergi naik atas letak laut kat dapur. Busuk nanti ikan tu." tempelak Puan Kalsum

Aku senyum. Cepat - cepat aku naik atas sebelum Puan Kalsum jadi naga lebih baik aku lari dulu.



🌹🌹🌹🌹🌹

       "NAH akak makanan kau."Hulur Iyad kearah aku.

" Terima kasih. Baki mana tak akan tak ada,akak bagi 15 kut. "

" Tak ada. Makanan oden akak tu 10 ringgit tau pastu upah untuk Iyad 5 ringgit. "

" Mak aii mahal nyaa. Macam kat KL dah, kencing ke apa ni. " marah aku. Ingat beli kat kampung dapat lah harga murah sikit ni sama je. Ni pun tak pasti sedap ke tak.

" Kalau akak nak murah buat sendiri lah. Ingat buat makanan ni tak kena beli barang ke. Barang pulak bukan murah sekarang ni semakin mahal. Tulah bila ibu nak ajar masak, macam -macam alasan bagi , pastu comment kalau benda mahal." Perli Iyad. Budak ni kenakan aku balik. Yang dia ni sensetive kenapa selalunya okay je kalau aku comment, ke ni kedai awek dia.

" Mulut kau ni.... Dah ahhh pergi, aku nak makan ni." halau aku suruh keluar dari bilik. Aku ni lebih suka makan dalam bilik sebab apa? Sebab boleh tenggok movie sekali. Kalau kat luar kena berebut tv dengan Puan Kalsum lah. Ibu aku tu minat sungguh sinetron apa tah layan cerita entah apa tu. Dah lah hero muka jambu not my taste.

Give me title, title come on give me title.

Bunyi deringan telefon di atas meja solek. Siapa pulak yang gatal nak call aku masa ni, masa aku lapar macam ni lah kau nak call tadi kau nak call pulak. Aku ambik telefon di atas meja.

Aku lihat nama si pemanggil. Noah. Asal call aku ni. Jangan kata dia nak cancel wedding ni pulak. Aihh kau ni jangan drama sangat.

"Assalamualaikum."

"Waalaikummusalam." jawab aku.

"Emm kau dah sampai belum kampung?" tanya Noah tanpa nada.

Aku mencebik. Risau la tu.

"Dah tengah hari tadi sampai. Kenapa awak tanya?" pelik. Kenapa takut aku lari ke apa.

"Sajee nak tanya kenapa tak boleh ke nak tanya. Kau sibuk ke sekarang ni?"

"Saya tak cakap pun tak boleh. Emm saya tak busy kenapa awak ada nak beritahu sesuatu ke?"

"Khamis ni kita dah nak jadi suami isteri, kau dah sedia ke belum?" tanya Noah. Soalan ni senang tapi nak jawab susah. Erre bersedia tak ehhh!

"Kalau tak bersedia pun kena bersedia jugak kan." jawapan yang selamat untuk aku.

"Kau terpaksa ke terima perkhawinan ni?".

Haah aku terpaksa. Nak je aku jawab macam tu tapi aku kena jaga hati manusia. Lagi-lagi dia ni future husband, syurga saya gituww.

Jika dah tertulis dia jodoh aku, aku keliling satu dunia pun kalau dah jodoh, tetap jodoh jugak.

"Mana ada lahh. Ni awak pulak, bersedia ke belum jadi suami ni?" tanya aku balik. Sebenarnya lebih kepada tukar topik.

"Aku dah bersedia lama. Jadi ayah pun aku dah ready." Terdiam aku. Errrr tak faham soalan ke. Aku tanya bersedia dah ke jadi suami ni sampai ke jadi ayah ni apa.

"Mengarut. Dah lah saya nak makan ni. Saya nak letak phone dulu."

"Jap aku nak bagi teka-teki untuk kau dulu sebelum tutup call. Apa beza kau dengan beruk.?"

Nak bagi pickupline pulak petang macam ni. Orang bagi malam baru nampak sweet.

Aku senyum sinis. Teka-teki paling senang. Dah ramai dah guna, mamat ni lambat dengan dunia massa lah.

" Benda senang saya cantik beruk tak cantik." jawab aku dengan bangga.

"Salah. Kau dengan beruk tak ada beza." Terus Noah letak call

Terkaku aku. Mamat ni kau memang lah....


8 | 1 | 22🦋

CO|MAWAR✅Where stories live. Discover now