Son Kurtlar -Stray Kids Omegaverse/Vampire AU-

Bölüm 63

(Lütfen önceki bölümleri okuduğunuzdan emin şekilde devam edin ^^ İyi okumalar!~)

-----------

Bütün grup çok yorgundu. Sonunda evlerine dönmek için hepsi de sabırsızlanıyordu.

Hongjoong yeni kurtların her birine oda verdiğinde hepsi minnet duymuştu. Normalde şimdiye herkes odalarına dağılırdı ama şu anda kimse yalnız kalmak istemiyordu.

Changbin salondaki büyük koltukta otururken Chan kendini onun yanına attı ve gülümsedi, Changbin ise buna gülümsedi.

''Neyin var senin hyung?''

''Sonunda Seungmin'e kavuşacağım!''

Changbin kıkırdadı ''Ben de Felix'i yeniden görmek için sabırsızım''

Bu sırada Wooyoung ve Mingi de odaya girdi ve yerleştiler ''Sonunda bitti demek''

''Gerçekten bitti''

''Döndüğümde Yunho beni öldürecek, ondan hiç bu kadar uzun süre ayrı kalmamıştım''

Chan güldü ''Biz ne yapalım? Bizim eşler hamile, bizi canlı canlı yakacaklar''

Jisung, Minho, Jeongin ve Hyunjin herkes için yiyecek bir şeyler hazırlarken Taehyung ve Jungkook da salona girdi ve boş bir yere yerleşti.

Hiçbiri daha pek bir şey paylaşmadığı için aynı ortamda oturmak hepsine biraz garip gelmişti.

Changbin çifte bakarken bir anda bir şeyler hatırladı ''Ah bu arada! Biz hücredeyken bana kanını içirip hayatımı kurtardığın için sana teşekkür edememiştim. Çok sağ ol, sen olmasaydın oradan canlı çıkamazdım... Yani olabildiğim kadar canlı işte'' diye güldü hafifçe.

Taehyung ona gülümsedi ''En azından onu yapabilirdim, önemli değil''

Bu sırada Wooyoung merakla ona baktı ''Hücrede neden Felix'i tanıyormuş gibi konuştun?''

Minho ve Jisung diğerlerini mutfakta bırakıp salona girmek üzereyken içeride konuşulanlara kulak misafiri oldu.

Bütün dikkat Taehyung'un üstündeyken Changbin de Wooyoung'u onayladı ''Kanını içtiğimde de bana Felix'i hatırlattın, önümde onu görüyordum sanki''

Taehyung kıkırdadı ''Ben Felix'in abisi olduğum için olabilir mi?''

Herkes şok olmuştu.

''Ne?! Bu nasıl olur? Bana senden hiç bahsetmedi!''

Minho kapıdan geçip araya girdi ''Kendi sürümden birini hatırlayacağıma eminim, özellikle de Felix'in abisi gibi birini'' dedi tek kaşını kaldırarak.

Taehyung gülümserken ayağa kalktı ve Minho'ya gidip başını okşadı ''Ne kadar da büyümüşsün Min''

Herkes Minho'ya bakarken Alfanın gözleri bir anda altın renginde parlamaya başladı ve kocaman olmuşlardı. Minho o anda Taehyung'la olan bütün anılarını hatırladı.

Kendisi çocukken Felix'le birlikte oynarken Taehyung da orada onlarla birlikteydi, ama bir anda vampirlerin saldırısına uğramışlardı ve Taehyung onları güvenli bir noktaya götürmüştü.

''Benimle olan anılarınızı sileyim. Güvenli bir yerde yaşayın ve mutlu olun'' demişti Omega ikisinin de başını okşarken.

Sonra da çocukları orada bırakıp savaşmaya gitmişti, o zamanlar öleceğinden kesinlikle emindi.

Minho her şeyi bir anda hatırlarken gözlerini kırpıştırdı ''Yani seninle olan bütün anılarımızı mı silmiştin?''

Taehyung başını olumlu anlamda salladı ''Öleceğime emindim ve sizlerin gelip beni aramanızı ve cesedimi falan bulmanızı istemedim. Üstelik zaten Jin beni bulmasa ben de çoktan ölmüştüm''

Minho dudağını ısırırken başını salladı ve yere baktı. Nereye ait olduğunu ve ne yapacağını bilemez haldeydi ki Taehyung ona sarıldı.

''Hey hey, her şey yolunda Min, baksana ne de güçlü bir Alfa olmuşsun''

Alfa da ona sarıldı ''Hyung... Sen gittiğinden beri o kadar çok şey oldu ki. Felix seni yeniden gördüğüne çok sevinecek''

''Biliyorum, ben de onu görmek için sabırsızlanıyorum''

Sonrasında Hyunjin ve Jeongin geldi ve yemeğin hazır olduğunu söyledi.

Herkes bir şekilde tamir edilmiş olan masanın etrafına oturduktan sonra Taehyung da Felix ve Minho'yla olan geçmişinden bahsetti.

Dinleyenler buna çok şaşırmıştı ama sonrasında hep birlikte yemek yiyerek güzel ve hoş bir zaman geçirdiler.

Kısa süre sonra herkes yorgun olduğu için hemen yataklara geçildi ve ertesi sabah geliverdi.

Herkes çok heyecanlıydı, sonunda ailelerinin kalan üyelerine kavuşacaklardı. Hazır olduklarında Hongjoong küllerin ve eşyaların içinde olduğu kutuyu da aldı ve evden çıktılar.

''Hadi gidelim!''