Peace Lily ~ TaeKook #wattys2019

16 - "Abimin yolundan"

"Anlamadım?"

Jungkook hala olan biteni algılamaya çalışırken Taehyung derin bir nefes alıp gencin elindeki ceketi aldı.

"Burada olmamalıydın Jungkook."

Jungkook hala şaşkın bakışları gencin gözlerinin içine bakarken bir cevap bekliyordu. Taehyung ise yaşlı gözler karşısında yutkunmak zorunda kalmıştı.

Bunca sene.. iyi dayanmıştı. Öyle değil mi?

"O notları sana yollayan bendim Jungkook."

Küçük gencin kaşları hayretle havaya kalkmıştı "Ne? Nasıl?"

Esmer olan  duvara doğru yöneldi ve ceketi eski yerine astı. Yavaşça arkasını dönüp yaşlı gözlere baktı. Karşısındakinin şok olduğunu görebiliyordu fakat ne diyebilirdi ki?

"O.. Mor.. Post-itler.." Jungkook titreyen sesi ile sayıklarken esmer olan derin bir nefes aldı.

"Burada olmamalıydın. Bu mesele seni ilgilendirmiyor."

"Ne?" Jungkook sinirden dolan gözlerini kocaman açarak karşısındakine baktı "Benimle dalga mı geçiyorsun?"

"Benimle gel." Taehyung karşısındaki bakışlarını ona çevirdiğinde seslice yutkundu "Seni bir yere götüreceğim."

---

İkili yeniden dükkanın önündeki sokağa çıkmıştı. Taehyung esnaf lokantasına giden yolun ters yönüne yürümeye başladığında Jungkook onu karanlık sokakta takip etmeye başlamıştı. Şu an yürüyen bir ölüden farksızdı. Vücuduna korku mu öfke mi yoksa bilmediği başka bir duygu mu hakimdi, emin değildi.

Bir süre sonra Taehyung durdu. Bir sokak lambasının hemen dibinde durmaktaydılar. Esmer olan dalgın bakışları ile yolun ortasına bakmaktaydı. Jungkook bekledi.

"Buradaydı."

Jungkook birkaç saniyelik zaman diliminin ardından ne demek istediğini anladı.

Abisi..

Ne diyebilirdi ki? Burada böylece dikilmekten başka ne yapabilirdi?

"Hiçbir şey yapamadım."

Jungkook dalgın bakışlarını aniden esmer olana çevirdiğinde içini müthiş bir korku hissi sarmıştı. Bu koca adamın dudakları gözleri önünde titrerken sakin kalmak oldukça zordu.

Taehyung derin bir nefes alıp kendini toplamaya çalıştı.

"Hava o kadar soğuktu ki. Bana hep daha kalın giyinmemi söylerdi. Ben ise o ince ceketi giyerdim. Bilmiyorum. Havalı gelirdi."

Jungkook sabırla dinlemeye çalıştı fakat ellerinin titremesine engel olamıyordu. Karşısında o 17 yaşındaki genç vardı. Kahküllerini çok net hatırlıyordu.

"Yine dinlemedim. Çok üşüdüğümü hatırlıyorum. Bana sinirlendi ve ceketlerimizi değiştirmek istedi. Kabul ettim."

Jungkook bu küçük anlamsız hikayenin sevgi dolu sıcaklığını hissederken daha da sinirlenmekteydi. Junghan Taehyung'u da kardeşi gibi önemserdi.

"K-kabul ettim..."

Esmer olan hıçkırmaya başladığında küçük genç yeniden şaşkınlıkla irkildi. Taehyung gücü kalmamış gibi yere çöktüğünde Jungkook da yanına çöktü fakat şaşkınlık ile onu izlemekten kendini alıkoyamıyordu.

"Kabul ettim. Benim yüzümden oldu."

"Saçmalama" Jungkook kızmaya başlamıştı "Senin hatan değildi. O serseriler yüzündendi."