Peace Lily ~ TaeKook #wattys2019

18 - "Seni almaya geliyorum."

Jungkook yanındaki aracı sürerken düşünceliydi.

Dün gece zor bir akşam geçirmişti. Başta her şeyi sindirmek zor gelse de; şu an düşünceleri bir bir aydınlığa çıkmaktaydı. Yine de bazı noktalar vardı... Anlam veremediği...

"Hyung"

Taehyung bakışlarını kısa süreliğine gence çevirmişti. Jungkook devam etti.

"Bu işi gizli yapmaya çalışırken... neden bana da notlar yolladın?"

Esmer olan cevap vermemişti. Jungkook biraz daha düşündükten sonra yeniden konuştu.

"Joonyoung hyung ile konuşabilirdim. Ona anlatabilirdim. Sence.. sorun olmaz mıydı?"

Esmer olan başını iki yana salladıktan sonra küçük olana döndü "Hayır. Bunu yapmayacağını düşünüyordum."

Jungkook'un kaşları çatılmıştı "Neden?"

Taehyung gülümsedi.

"Birincisi, bizi tehlikeye atmak istemezsin. İkincisi.." Esmer olan derin bir nefes verdi "...olayı tek başına çözmeye çalışacak kadar meraklı ve zekisin."

Jungkook bir şey söylememişti. Bir süre daha kendi kendine düşündü. Kendisi için söylenen bu sözler gururunu okşasa da, midesinde tuhaf bir ağrı vardı.

"Belki de.."

Jungkook konuşan kişiye döndü. Söyleyeceği şey için kararsız gibi görünmekteydi.

"Belki de anlamanı istedim." Esmer olan aracı Joonyoung'ın oturduğu mahalleye park ettikten sonra kemerini çözdü ve serbest kalan bedenini Jungkook'a doğru çevirdi.

"Yoruldum Jungkook. Ona sevgi ile bakmandan. Hayranlık duymandan."

Jungkook sesli bir şekilde yutkundu.

Benim tek hayranlık duyduğum kişi sensin

Taehyung gözlerini kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra devam etti.

"O her şeyin cezasını çekerken senin tüm gerçekleri öğrenmeni istedim. Yavaş yavaş. Birer birer."

Jungkook korktuğunu hissetti. Kalp atışları hızlanmıştı. Taehyung'un aslında hiç de tanıdığı kişi olmadığını fark etmeye başlamıştı. Ondan gizlediği tek şey geçmişi değildi.

O gerçekten değişmişti.

"Cezalarını çekecekler, söz veriyorum hyung." Jungkook hızlı atan kalbi ile genci adeta ikna etmeye çalışır gibi söylendiğinde Taehyung demek istediğini anlamıştı. Ellerini direksiyona koyup bakışlarını karşıya dikti.

"Merak etme. Junghan için bunu kabul ettim ama.. öfkeme hala hakim olamıyorum."

"Onun yanında nasıl bu kadar sakin kalabildin ki?" Jungkook anlam veremiyordu.

"İlk başlarda ondan uzak durdum ama o peşimi bırakmadı. Zamanla hislerimi kontrol etmeye başladım. Bu da sessizlikle oluyor Jungkook. İnsan sessiz kalarak bazı şeylerin üstesinden gelebiliyor."

Son sözlerini söylerken yeniden Jungkook'a bakmıştı. Küçük genç onu başı ile onayladı.

Taehyung araç kapısını açtı ve son kez Jungkook'a döndü "Hislerine hakim olabilecek misin?"

Jungkook da kapısını açtı ve derin bir nefes aldı.

"Umarım."

---

Jungkook zili ikinci kez çaldı. Hala bir hareket yoktu. Endişeli bir şekilde büyük olana döndü.

"Acaba evde değil mi?"