VİSAL | köy güzeli +18

15.Bölüm

Selaaamlar,

satır aralarına yorum bırakmayı ve bölüme başlamadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın...

keyifli okumalaar ~

•
düzenlendi ✓

***

Yaşadığımız hiçbir anı ziyan etmemek gerekiyordu, evren bize her zaman hayatta olma fırsatı vermeyecekti çünkü, ölüp gitsek bir daha kendinize gelemeyektik.

Önümdeki müstakil evlere bakarken saçlarımı karıştırdım stresle.

Acaba Efsun hangi evde oturmak isterdi,hangisini severdi diye düşünmeden edemiyordum. Sadece kendi zevkime göre hareket etmek istemiyordum.

Derin bir soluk verirken kağıtlarını geriye ittim.

En iyisi ona danıştıktan sonra tamamen karar vermekti.

"Amcaoğlu?" Çalışma odamın kapısı açılırken içeriye kuzenim Mehmet girdi, o da iş yerimdeki ortaklarımdan sayılırdı.

"Kardeşim?" Çok tatlı kıçını kaldırıp odama kadar gelmezdi,hangi dağın kurdu ölmüştü acaba?

"Ne yapıyorsun ya sabahtan beri,çay molasında göremedik seni." Rahatça karşımdaki sandalyeye çöktüğünde hqfifçe doğrularak ona baktım.

"Ev bakıyorum, kasabaya taşıyacağız Efsun'la." Diyerek kısa bir açıklama yaptım ona.

"Vay anasını,sonunda ananları bırakıp gidiyor musun? Evlilik cidden insanı değiştiyormuş." Alay ve şaşkınlık ile harmanlanmış sesiyle konuştuğunda ona doğru eğildim.

"Aynısını sanada tavsiye ederim Mehmet." Benden iki yaş büyük sayılırdı, amcamlar hâlâ mürvetini görmüş değildi.

"Bende sana onun hayırlı haberini vermeye geldim. Üç gün sonra Füsun'u istemeye gidiyoruz sizde gelin." Dediğinde kaşlarımı ister istemez şaşkınlıkla havalandı.

"Şu öğretmen olan Füsun mu?" Köyün öğretmeniydi. Geldiği vakitten beri kimseyle yüz göz olmuşluğu yoktu. Görmemiştik yanii.

"He ya öğretmen olan,haber edeyim dedim, başkasından duymayın." Dediğinde başımı salladım.

"Hayırlı olsun,geliriz elbet." Dediğimde masanın üstüne duran telefonum çalmaya başladı.

"Neyse ben kalkayım, sende devam et işlerine." Mehmet odadan çıktığında hemen telefonu açtım.

"Nezime abla? Efendim." Beni aramayan kadın, neden beni arıyordu?

"Cihan oğlum yetiş!" Acı dolu çıkan sesiyle hemen oturduğum yerden kalktım.

"Ne oldu abla?" Diye soludum panikle.

"Annen,annen Efsun kızımı dövdü oğlum. Yavrucak düştü başı oluk oluk kanıyor. Yetiş." Yerimde öylece donup kalırken duyduklarımı idrak etmeye çalışıyordum.