Why do they hate me?

Werever you are

Ad Niall:

Vandaag is de dag dat mijn leven gaat veranderen. Ik sta gewoon te springen op mijn benen van geluk. Binnen 10 min gaat mijn droom in vervulling. Ik zal eindelijk zingen voor mensen die ik niet ken. Samen met Louis mijn neef en mijn 3 beste vrienden Liam Harry en Zayn doe ik mee met de x-factor. We doen allemaal apart mee zodat we allemaal onze eigen weg uit kunnen gaan.
Iedereen is ondertussen al geweest buiten ik.

Een meisje ongeveer van mijn leeftijd is nu aan het zingen, ze zingt goed maar toch krijgt ze slechte commentaar. Simon zegt zelf dat katten beter kunnen zingen als haar, echt waar ik wil niet meer. Ik geef mijn gitaar aan mijn mama en ren dan weg. Ik wil niet meer zingen, straks schelden ze me uit, zeggen ze dat ze nog liever het gegil van een klein kindje horen. Ik wil dan liever gewoon thuis zitten daar zeggen ze dat ik wel goed kan zingen, ik wil niet dat ze me hier gaan uitschelden of slechte commentaar gaan geven want dan gaan ze me op school nog meer pesten en dat wil ik juist vermijden.

Ik ben bijna buiten als ik armen me tegen voel houden. Ik kan zijn gezicht niet zien maar aan zijn parfum te ruiken is het Louis. "Ni ben je al geweest?" Vraagt Louis. "Nee." Zeg ik. "Waarom ga je dan weg?" "Ik wil niet meer, ik wil naar huis." "Hey Ni probeer het gewoon. Dit is jou kans, je kan super mooi zingen dus kom." Zegt Louis en trekt me aan mijn arm mee terug naar het kamertje waar ik net uit was weggelopen.

Als we binnen komen rent mijn mama meteen naar me toe. "Niall jij bent, hup je kan het." Zegt ze en ze duwt mijn gitaar in mijn handen. Maar ik blijf gewoon staan, ik wil niet meer. Louis laat mijn hand los en pakt zijn gitaar. Daarna pakt hij mijn hand en sleurt me het podium op. De zaal begint te klappen. Ik kijk naar de mensen maar dan vallen mijn ogen op de jury. Ze kijken me verveeld en boos aan. Ik wil terug weg gaan, ze haten me nu al waarom zou ik nog moeite doen. "Niall blijf. Het maakt niet uit wat de mensen zullen denken, je moet gewoon alles geven en dan zijn we al zo trots op jou. Al kijken de mensen je boos aan dat maakt niet uit, zij weten niet hoe je bent en zingt. Dus ga zitten pak je gitaar en doe je ding of ga naar huis en laat je hier nooit meer zien." Ik kijk Louis aan en ga toch maar op de stoel zitten. Ik kijk niet meer naar de mensen alleen naar Louis.

Ik begin de eerste akkoorden van het liedje werever you are op mijn gitaar te spelen, het is een liedje dat ik vroeger samen met de hulp van Louis heb gemaakt. Louis en ik zijn vroeger verhuisd van België naar Engeland. Daardoor heb ik mijn beste vriendin April moeten achterlaten. Het was hartverscheurend en ik zal altijd aan haar blijven denken want ook al was ik nog jong ik wist dat ik niet gewoon beste vrienden met haar was, ik was verliefd op haar en zal altijd aan haar denken. Niet als beste vriendin maar als de liefde van mijn leven. Niemand buiten Louis weet over April zelf Liam Harry Zayn en Juliët niet. Juliët is mijn beste vriendin sinds dat ik hier kwam wonen.

Met April in mijn gedachten begin ik te zingen.
For a while we pretended
That we never had to end it
But we knew we'd have to say goodbye
You were crying at the airport
When they finally closed the plane door
I could barely hold it all inside

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are

I could fly a thousand oceans
But there's nothing that compares to
What we had, and so I walk alone

I wish I didn't have to be gone
Maybe you've already moved on
But the truth is I don't want to know

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are

You can say we'll be together
Someday
Nothing lasts forever
Nothing stays the same
So why can't I stop feeling this way

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are

Na het liedje hou ik het niet meer tranen lopen over mijn wangen. Nu ik dit liedje hier zo zing weet ik weer hoe hard ik haar mis. Louis komt naar me toe en omhelst me. Ook voel ik nog twee andere armen om me heen. Ik kijk op en zie Juliët die me ook omhelst. Ik weet echt niet wat ik zonder hun zou moeten doen. Ze helpen me altijd, wat ik ook doe ze zijn er altijd voor mij. Ik hou zoveel van hun. Na een tijdje laten ze me los. Juliët veegt mijn tranen weg en voor me zie ik de Jury en heel het publiek recht staan. Ze staan recht voor mij.

Simon komt naar me toe gestapt. "Niall je was geweldig, het liedje kwam echt uit jou hard en zo ontroerde je heel de zaal. Je moet echt niet meer bang zijn want als het aan mij ligt ben je door. Zo iemand als jij kan nog ver komen." Zegt Simon ik wil iets terug zeggen maar het lukt niet. Dit is het mooiste wat ooit iemand tegen me gezegd heeft. Het is lang geleden dat ik nog eens trost op mezelf was. Dat ik wat zelfvertrouwen heb gecreëerd en dat komt vooral door mij. Beste vrienden. Juliët, Louis, Liam, Harry en Zayn. Zonder hun zal ik al lang de moed opgegeven hebben. Maar door hun blijf ik vechten en blijf ik leven.

Dit boek draag ik op aan mijn beste vrienden @Maccas_Brooks (Mila), @xthisismystory (Paris spreek je uit op zijn  Engels), @xCaligirls (Jessica), @ChloexTommoxLouis (Emely) en aan mijn trouwste en liefste lezers @xniallxloverx (Skye) en @juultjepower (Juliët). Ook spelen zij allemaal een rol in dit boek. Hun namen in dit boek staan tussen de haakjes. Ik hoop dat jullie dit een leuk boek zullen vinden en dat jullie elke keer met plezier uitkijken naar dit boek.